Kiel registrite je 10:27, 6 jun. 2011 redakti Movses-bot (diskuto \| kontribuoj) 3 009 redaktoj e r2.6.2) (robota aldono de: bo:ཁྱིམ་ཐབ་མེད་པར་གནས་པའི་མི་ཚེ། ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 19:43, 21 apr. 2012 redakti malfari 77.250.117.92 (diskuto) Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: '''Senedzeco''' estas needzeco aŭ fraŭleco ĉefe [[pastro\|pastra]] pro ideologiaj, religiaj aŭ konsciencaj kialoj. Katolika Pastra celibato elformiĝis en la 3-4-a jarcento. Ĝis tiam la kristanaj pastroj rajtis ~~geedziĝi~~edziĝi. Poste aperis la bezono je la pastra [[virgeco]] kio iĝis tradicio. La skriba devigo je ~~sen-geedzeca~~senedzineca vivo aperis nur en [[1022]], laŭ ordono de papo [[Benedikto la 7-a]] en interkonsento dekun [[imperiestro]] [[Henriko la 2-a]]. La ~~senedzeco~~senedzineco restis devo en la rom-katolika eklezio por ĉiuj pastroj, en la ortodoksa kaj orient-katolikaj eklezioj nur por altrangaj pastroj (episkopoj). Tiu strikta kutimo kaŭzas ofte deflankiĝon de la viroj, malofte aperas eĉ [[pedofilio]], kio forte damaĝas la katolikan eklezion. Kelkaj katolikaj pastroj, paroĥestroj en provinco evitas (pli ofte en la pasinto) tion per sengeedzeca kaŝ-kunvivo kun t.n. helpistinoj, purigistinoj de la paroĥejo. En [[Brazilo]], ĝis la [[19-a jarcento]], ofte, post oficiala riproĉo, la [[episkopo]]j mem estis baptopatroj de gefiloj de la pastroj.

Fraŭleco: Malsamoj inter versioj