Kiel registrite je 13:15, 7 mar. 2012 redakti AvocatoBot (diskuto \| kontribuoj) 6 513 redaktoj e r2.7.1) (robota aldono de: eu:Faradayren legea, mk:Фарадеев закон за индукција ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 00:35, 22 apr. 2012 redakti malfari Xqbot (diskuto \| kontribuoj) Robotoj 151 748 redaktoj e roboto: zh:法拉第电磁感应定律 estas artikolo leginda; cosmetic changes Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: :''Oni ne devas konfuzi tiun '''[[leĝo de Lenz-Faraday\|leĝon de Lenz-Faraday]] pri [[magneta fluo]]''' kun la '''[[leĝo de Faraday]]''' pri [[elektrolizo]]'' En [[fiziko]], la '''leĝo de Lenz-Faraday''', aŭ '''leĝo de Faraday pri magneta fluo''', permesas konsideri grandskalajn fenomenojn pri [[elektromagneta indukto]]. Ĝi rezultas de laboroj de [[Michael Faraday]] en [[1831]], kaj de la esprimaĵo de [[Heinrich Lenz]] en [[1834]], ĝi hodiaŭ estas deduktebla de la lokala [[Ekvacioj de Maxwell\|ekvacio de Maxwell]], kiu nomiĝas ''ekvacio de Maxwell-Faraday''. == Esprimaĵo == Linio 7: :La ''leĝo de Lenz-Faraday'', kiu estas [[integralo\|integrala]] formo de ekvacio de Maxwell, estis originale malkovrita de [[empirio\|empiria]] sperto. :''La [[elektromova forto]] (emf) induktata en fermita cirkvito estas rekte proporcia al al ŝanĝorapido de [[magneta fluo]] laŭ la tempo :'' <center><math>U_{ind} = - \frac{\mathrm d \Phi_B}{\mathrm d t} \ .</math></center> Linio 20: Oni povas skribi la lokalan formon de ekvacio pri [[elektromagnetismo]] originita de [[James Clerk Maxwell]] tiel : :<math>\vec{\nabla} \times \vec E = - \frac{\partial \vec B}{\partial t}</math> kun '''E''' la [[elektra kampo]], '''B''' la [[magneta indukdenso]] kaj <math>\nabla</math> la formala [[nabla operatoro]], kiu kalkulas ĉi tie la [[kirlo (matematiko)\|~~kirlo~~kirlon]]n de la kampo '''E'''. Tiu rilato nomiĝas ''ekvacio de Maxwell-Faraday''. La lokala formo, kiu estas unu el la kvar [[ekvacioj de Maxwell]], estas konsiderata kiel la fundamento de [[elektromagnetismo]]. Tamen, eblas kontroli ke la du formoj, integrala kaj lokala, estas ekvivalentaj. ĉar eblas demonstri ke le lokala formo devenas de la integrala formo, kaj reciproke. Linio 28: [[Dosiero:Conductor ring in variable magnetic field.svg\|thumb\|Variado de la [[magneta flukso]] de '''B''' tra la surfaco Σ kreas induktan [[Elektra kampo\|elektran kampon]], kies la [[kurba integralo\|kontura integralo]] laŭ la kurbo Γ estas la induktita tensio ''<math>U_{ind}</math>'', <math>n</math> estas la [[normalo]] al la surfaco Σ. ]] Ĉi sube, ekde la leĝo de Lenz-Faraday (kiu priskribas grandskalajn fenomenojn) estas demonstro de la lokala ekvacio de Maxwell-Faraday. Konsideru ''Σ'' iu ajn senmova [[surfaco]] en la [[spaco]] <math>{\mathbb{R}}^3</math>, kies [[normalo]] estas <math>\vec n</math>. Tra tiu surfaco ekzistas [[magneta kampo]] kreita de ekstera kaŭzo. La [[magneta flukso]] de <math>\vec B</math> tra ''Σ'' estas : :<math>\Phi_B = \iint_\Sigma\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\!\;\;\;\subset\!\supset {\vec B} \cdot \vec n \mathrm d \Sigma \; .</math> Linio 69: *[[Teoremo de Stokes]] [[Kategorio: Elektromagnetismo]] [[Kategorio: Elektroniko]] {{LigoLeginda\|zh}} [[af:Faraday se wet]]

Leĝo de Lenz-Faraday: Malsamoj inter versioj