Alfonso la 2-a (Portugalio): Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 11:
}}
 
'''Alfonso la 2-a de Portugalio''' (kromnomita La Dikulo aŭ La Leprulo) ([[1185]]-[[1223]]) (* [[Koimbro]], en la [[23-a de Aprilo]] [[1185]] † [[Santarém]], en la [[25-a de Marto]] [[1223]]), tria reĝo de [[Portugalio]], estis la filo de Sanĉo la 1-a de Portugalio<ref name=sanĉo1>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Sancho_I_de_Portugal ''Sanĉo la 1-a de Portugalio''] ([[1154]]-[[1211]]) (* [[Koimbro]], en la [[11-a de Novembro]] [[1154]] † [[Koimbro]], en la [[26-a de Marto]] [[1211]]), alnomita la Popoliganto, pro la instigo kiun li apogis por la popoligo de la teritorioj en sia lando - elstariĝante la fondiĝon de la urbo [[Guarda]], en 1199, krom la asignigo de administraj leteroj popoligante tiele distancegaj areoj de la reĝlando, precipe kun enmigrintoj de [[Flandroj]] kaj [[Burgonjo]].</ref> kaj de ties edzino, Dulce de Berenguer<ref>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Dulce_de_Barcelona ''Dulce de Barcelono''] ([[1160]] † en la [[1-a de Septembro]][[1198]]), aragonia infantino kaj princino kaj dua reĝino de Portugalio el [[1185]] ĝis sia morto.</ref>, pliplej konata kiel Dulce de Barcelono, infantino de [[Aragono]]. Alfonso sukcedis sian patron en 1211.
 
== Reĝado ==
La unuaj jaroj de lia reĝado estis signigitaj de perfortaj internaj konfliktoj inter Alfonso la 2-a kaj siaj fratinoj Mafalda<ref>Beatino [http://pt.wikipedia.org/wiki/Santa_Mafalda_de_Portugal ''Mafalda de Portugalio''] aŭ Mafalda Sanches (c[[1200]] † [[Amarante]], en la [[1-a de Majo]] [[1256]]), infantino de Portugalio kaj reĝino de Kastilio dum kelka tempoperiodo.</ref>, Tereza<ref>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Santa_Teresa_de_Portugal ''Beatino Tereza de Portugalio''] ([[1181]]-[[1250]]) (* [[Koimbro]], c[[1181]] † Lorvão, en la [[18-a de Junio]] [[1250]]), ankaŭ nomita Tarazja aŭ Tareja, filino pli maljuna de Sanĉo la 1-a de Portugalio kaj edzino de [[Alfonso la 9-a|Alfonso la 9-a de Leono]].</ref> kaj Sanĉa<ref>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Santa_Sancha_de_Portugal ''Beatino Sanĉa de Portugalio''] ([[1180]]-[[1229]]) (* [[Koimbro]], c[[1178]] † [[Koimbro]], en la [[13-a de Marto]] [[1229]]), dua filino de la reĝo Sanĉo la 1-a de Portugalio, ŝi estis SinjorinoSenjorino de Alenquer kaj ''Abatino de Lorvão''.</ref> (al kiu la patro de la infantinoj heredis laŭtestamente, sub la titolo de reĝinoj, la proprietaĵon de kelkaj kasteloj en la centro de la lando) - ''Montemor-o-Velho, Seia kaj Alenquer'' -, same kiel la respektivaj kvartaloj, distriktoj, alkadoj kaj profitoj), kiel provo pri centraliĝo de la reĝa povo, kio estis solvita nur pere de la konfiskado je la propraĵoj kaj ekzilo al [[Kastilio]] aŭ per la gastigado de la infantinoj en la monaĥinejojn.
 
La reĝado de Alfonso la 2-a sin karakterizis per nova stilo de registaro, kontraŭa al la militema tendenco de siaj antaŭuloj. Alfonso la 2-a ne kontestis siajn landbordojn kun [[Galegio]] kaj [[Reĝlando Leono|Leono]], nek serĉis sian ekspansion Sudensuden (malgraŭ ke en lia reĝado la urbo Alcácer do Sal estis prenita de la [[Maŭroj]], en 1217, tamen laŭ iniciato de grupo da nobelaro estritaj de la episkopo de Lisbono), kaj li nepre preferis plifirmigi la ekonomian socialan strukturon de la lando. La unua aro de portugalaj leĝoj ŝuldas al li sian aŭtorecon kiu precipe celis la zorgon pri la privata proprietaĵo, civila rajto kaj monero-stampado. Krom tio, ambasadoroj estis irigitaj al diversaj eŭropaj landoj, klopodante estigi komercajn traktatojn. Kvankam la malzorgo pri la militismaj celoj, kiel nioni menciis antaŭe, li irigis portugalajn trupojn, kiuj, flanke de la kastiliaj, aragoniaj kaj francaj, brave intermilitis en la fama [[Batalo de Las Navas de Tolosa]] ([[1212]]), defende de la [[Iberia Duoninsulo]] kontraŭ la muzulmanoj.
 
Aliaj reformoj de Alfonso la 2-a celis la interrilaton de la portugala krono kaj de la papo. Penante akiri la agnoskon pri la sendependiĝo de Portugalio, [[Alfonso la 1-a (Portugalio)|Alfonso Henriques]], lia avo, estis devigita leĝdoni multenombrajn privilegiojn favore de la Eklezio. Post kelkaj jaroj, ĉi-rimedoj fariĝis pezaj al Portugalio, kiu konstatis ke la Eklezio elvolviĝis kiel ŝtato ene de la Ŝtato. Okaze de la plifirmigo de la portugala ŝtato forte starigite, Alfonso la 2-a penis malfortikigi la klerikularan povon ene de la lando, kaj komencis utiligi parton de la buĝetoj de la preĝejoj kun celoj pri nacia uzo. Ĉi-sinteno estigis diplomatian konflikton inter la Papeco kaj Portugalio. Post esti ekskomunikita de la Papo [[Honorio la 3-a]], Alfonso la 2-a promesis reĝustigi siajn erarojn kontraŭ la Eklezion, tamen li mortis en 1223 ekskomunikite, ne klopodante fari ian ajn seriozan provon por plibonigi la politikan situacion.
 
Nur post la rezolucio de la konflikto kun la Eklezio, dum la unuaj monatoj de reĝado de lia sukcedanto Sanĉo la 2-a, Alfonso la 2-a finfine povis ripozi en paco en la [[Monaĥejo de Alcobaça]]. Li estis la unua monarko kiu faris de la [[Cistercianoj|cistercia abatejo]] la reĝan panteonon.
 
Aliaj reformoj de Alfonso la 2-a celis la interrilaton de la portugala krono kaj de la papo. Penante akiri la agnoskon pri la sendependiĝo de Portugalio, [[Alfonso la 1-a (Portugalio)|Alfonso Henriques]], lia avo, estis devigita leĝdoni multenombrajn privilegiojn favore de la Eklezio. Post kelkaj jaroj, ĉi-rimedoj fariĝis pezaj al Portugalio, kiu konstatis ke la Eklezio elvolviĝis kiel ŝtato ene de la Ŝtato. Okaze de la plifirmigo de la portugala ŝtato forte starigite, Alfonso la 2-a penis malfortikigi la klerikularan povon ene de la lando, kaj komencis utiligi parton de la buĝetoj de la preĝejoj kun celoj pri nacia uzo. Ĉi-sinteno estigis diplomatian konflikton inter la Papeco kaj Portugalio. Post esti ekskomunikita de la Papo [[Honorio la 3-a]], Alfonso la 2-a promesis reĝustigi siajn erarojn kontraŭ la Eklezion, tamen li mortis en 1223 ekskomunikite, ne klopodante fari ian ajn seriozan provon por plibonigi la politikan situacion.
Nur post la rezolucio de la konflikto kun la Eklezio, dum la unuaj monatoj de reĝado de lia sukcedanto Sanĉo la 2-a, Alfonso la 2-a finfine povis ripozi en paco en la [[Monaĥejo de Alcobaça]]. Li estis la unua monarko kiu faris de la [[Cistercianoj|cistercia abatejo]] la reĝan panteonon.
Laŭ liaj ordonoj estis faritaj la unuaj ''Generalaj Enketoj''<ref>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Inquiri%C3%A7%C3%B5es_Gerais ''La Generalaj Enketoj''] estis administra procedo uzita en la unuaj tempoj de la portugala monarkio.</ref> en Portugalio, kies komenciĝo estis en 1220.
 
== Idaro ==
 
* Unua edzino: Urraka de Kastilio<ref>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Urraca_de_Castela,_rainha_de_Portugal ''Urraca de Castela''], Reĝino de Portugalio ([[1187]]-[[1220]]) (* [[1187]] † en la [[3-a de Novembro]] [[1220]]), ankaŭ konata kiel UĥakaUraka de Portugalio, estis infantino de Kastilio ekde 1211 ĝis sia morto edzina reĝino de Portugalio dank'danke al la edziniĝo kun Afonso la 2-a de Portugalio. Ŝi estis filino de [[Alfonso la 8-a de Leono kaj Kastilio|Alfonso la 8-a, reĝo de Kastilio]].</ref> ([[1187]]-[[1220]])
** Sanĉo la 2-a de Portugalio ([[1209]]-[[1248]])<ref name=sancho2>[http://pt.wikipedia.org/wiki/Sancho_II_de_Portugal ''Sanĉo la 2-a (Portugalio)''] ([[1209]]-[[1248]]) (* [[Koimbro]], en la [[8-a de Septembro]] [[1209]] † [[Toledo]], [[Kastilio]], en la [[4-a de Januaro]] [[1248]]), kromnomita La Biretulo aŭ la Pia, kvara reĝo de Portugalio.</ref>.
** [[Alfonso la 3-a (Portugalio)|Alfonso la 3-a de Portugalio]] ([[1210]]-[[1279]]).
Linio 35 ⟶ 38:
 
== Vidu ankaŭ ==
* [[Listo de reĝoj de Portugalio]]
 
** [http://pt.wikipedia.org/wiki/%C3%81rvore_geneal%C3%B3gica_dos_reis_de_Portugal ''Genealogia arbo de la reĝoj de Portugalio''].