Kiel registrite je 17:17, 31 maj. 2012 redakti TjBot (diskuto \| kontribuoj) 11 426 redaktoj e r2.7.2) (robota aldono de: io:Ramón María del Valle-Inclán ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 16:23, 19 sep. 2012 redakti malfari KuBOT (diskuto \| kontribuoj) Robotoj 112 941 redaktoj e Roboto ŝanĝis 'setliĝis' al 'setlis' Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 36: Dum la [[Unua Mondmilito]], li estis invitita de la franca registaro viziti la militfrontojn. En [[Parizo]] li ekkonis gravajn tiamajn hispanajn verkistojn kiel [[Pedro Salinas]], [[Manuel Ciges Aparicio]] kaj [[Corpus Barga]]. Frukto de lia vizito al militfronto estis la tekstoj ''Visión estelar de la medianoche'', publikita kiel suplemento en ''El Imparcial'' en 1916, kaj ''En la luz del día'', samloke, en 1917. En 1916 li estis nomumita profesoro pri Estetiko de Belartoj de la Lernejo de San Fernando. Samjare li publikigis ''La lámpara maravillosa'' (La mirinda lampo), meditado pri la literatuta fakto, tre influita de la okultismo de aŭtoroj kiel [[Mario Roso de Luna]] kaj [[Helena Blavatsky]]. En 1921 li realigas novan vojaĝon al Meksikio, invitita persone de la prezidento de la Respubliko, [[Álvaro Obregón]]. En 1925 li ~~setliĝis~~setlis denove en Madrido. Li partoprenis en grupoj de eksperimenta teatro, kiel "El mirlo blanco" (La blanla merlo), kiu ludis en la propra hejmo de la fratoj Baroja, en la madrida kvartalo de [[Argüelles]], kaj "El cántaro roto" (La rompita kruĉo), en el Círculo de Bellas Artes. Fine de 1926 li eldonis kion multaj konsideras ties majstroverkon, nome la romano ''[[Tirano Banderas]]'', kie videblas la spuro de ties ĵusa vojaĝo al revolucia Meksikio. En 1927 li ekpublikis la ambician serion, ''El ruedo ibérico'' (Iberia taŭrludejo), kio, simile kiel ĉe la ''[[Episodios Nacionales]]'' (Naciaj epizodoj) de Galdós, li intencis rakonti la historion de Hispanio ekde la reĝado de sia malamata [[Izabela la 2-a (Hispanio)\|Izabela la 2-a]] ĝis la aktualo de la aŭtoro. Tamen li nur sukcesis verki tri romanojn de tiu projekto: ''La corte de los milagros'' (Mirakla kortego) (1927), ''Viva mi dueño'' (1928) kaj ''Baza de espadas'' (1932). Ekde 1924 li kontraŭis la [[diktaturo de Primo de Rivera\|diktaturon de Primo de Rivera]]. En 1927 li partoprenis la kreadon de la Alianza Republicana. En 1929 li estis enfermita en karcero Modelo de Madrido, pro malpago de monpuno pro tumultoj. Li apogis la Respublikon, kaj eĉ kandidatiĝis al deputiteco por La Coruña en la listoj de la [[Radikala Partio (Hispanio)\|Radikala Partio]] de [[Alejandro Lerroux]], kvankam li ne estis elektita. En 1932, la registaro de la [[Hispana Dua Respubliko\|Respubliko]] nomumis lin kiel konserviston de la Nacia Arta Heredaĵo kaj direktoro de la Muzeo de Aranjuez, sed, pro malamikeco kun sia superulo, li demisiis tuje. Li estis elektita prezidanto de la Ateneo de Madrido, sed li ankaŭ demisias pro malakcepto de liaj proponoj de reordigo. Samjare li divorciĝis el Josefina Blanco.

Ramón del Valle-Inclán: Malsamoj inter versioj