Kiel registrite je 17:30, 19 sep. 2012 redakti Dominik (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 175 200 redaktoj e Etaj korektoj ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 17:44, 19 sep. 2012 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 604 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 4: == Biografio == Joffre naskiĝis en [[Rivesaltes]], [[Rusiljono]], filo de familio de vitejposedantoj. Li eniris en la ''École Polytechnique'' en 1870 kaj iĝis kariera oficiro. Li vidis la unuan fojon aktivan servon dum la Sieĝo de Parizo (1870-1871) en la [[Francia-Prusia Milito]], sed pasis multe el sia kariero en la kolonioj kiel militista [[inĝeniero]], servante distinge en la kampanjo de Keelung dum la [[Ĉin-Franca milito]] (Aŭgusto 1884–Aprilo 1885). Li revenis en Francion kaj iĝis ĉef-komandanto de la [[Franca Armeo]] (1911), post kiam la [[generalo]] [[Joseph Gallieni]] elposteniĝis. Por la revivigo de la armeo kaj purigo de "defendemaj" oficistoj<ref name="WILL52">''First World War'' – Willmott, H.P., Dorling Kindersley, 2003, Paĝo 52</ref> li adoptis la strategion de la generalo [[Ferdinand Foch]], nome la atakadon konatan kiel [[Plano XVII]]. Joffre estis selektita por estradi ĝin spite neniam esti estrante Armeon, eĉ surpapere, kaj sen havi konon pri iu ajn stabtasko.<ref>Fuller, J.F.C., ''Military History of the Western World'', 1957, p. 190.</ref> Je la komenco de la milito, la francan planon kontrŭstaris la [[Germanio\|germana]] [[plano Schlieffen]], multe je malprofito de la francoj. Joffre helpis ŝanĝi la situacion pere de retiriĝo kaj kontraŭatako ĉe la [[Batalo de la Marno]]. Li kombinis la francajn 9an kaj 10an armeojn en la franca 6a armeo du semajnojn antaŭ estis sukcedata de la generalo [[Joseph Gallieni]] en la Batalo de la Marno. Liaj ĉefaj kontribuoj kiuj permesis ilin venki en la Batalo de la Marno estis 1) lia trankvilo sub premo kaj la kalkulita racio de lernanto el la Politeknika Lernejo 2) lia firma elpostenigo de nesukcesaj generaloj dum la somero de 1914 (tro armekomandantoj, dek komandantoj kaj 38 diviziaj komandantoj,<ref>Neillands, Robin ''The Death of Glory: the Western Front 1915'' (John Murray, London, 2006) ISBN 978-0-7195-6245-7, p. 16</ref> anstataŭante ili per luktemaj homoj kiaj Foch, Franchet d'Esperey kaj - tre junaj tiam - Petain kaj Nivelle) kaj 3) lia elstara logistika administrado de la diviziaj movoj de la Franca Infanterio kaj la liverado de artileria municio dum kaj post la franca retiriĝo de aŭgusto 1914. == Notoj ==

Joseph Joffre: Malsamoj inter versioj