Hiperreela nombro: Malsamoj inter versioj

La finiaj elementoj '''F''' de '''*R''' formas [[loka ringo|lokan ringon]] kaj estas, fakte, [[valoriga ringo]] kun unika maksimuma idealo '''S''', kiu estas aro de infinitezimoj; la kvociento '''F'''/'''S''' estas izomorfa al la reeloj. Do, ni havas [[ringa izomorfismo|izomorfan]] bildigon st(''x'') de '''F''' al '''R''', kies [[kerno (matematiko)|kerno]] konsistas je infinitezimoj kaj kiu sendas ĉiun elementon ''x'' de '''F''' al unika reela nombro, kiu malsamas de ''x'' je '''S''' - do, je infinitezimo. Alie dirite, ĉiu ''finia'' nenorma reelo estas "tre proksima" al unika norma reelo, en tiu senco ke se ''x'' estas finia nenorma reelo, ekzistas unu kaj kaj nur unu norma reelo st(''x''), tia, ke ''x''&nbsp;&ndash;–&nbsp;st(''x'') estas infinitezima. Tiu ĉi nombro st(''x'') nomiĝas [[standarda parto|standarda (flaga) parto]] de ''x'', koncepte la "plej proksima reelo" al ''x''. Tiu ĉi operacio estas ordo-konservanta izmorfismo kaj kondutas bone ambaŭ algebre kaj ordoteorie. Kvankam ĝi estas ordo-konservanta, ĝi ne estas izotona, t.e. <math> x \le y</math> implikas ke <math>\operatorname{st}(x) \le \operatorname{st}(y)</math>, sed <math>x < y </math> ne nepre implikas ke <math>\operatorname{st}(x) < \operatorname{st}(y)</math>.