Paŝao: Malsamoj inter versioj

Paŝao (turke paŝa, alinome baŝa) estis iam alta rango kaj ofico en la Osmana Imoperio kaj norda Afriko. Tiu estis la plej alta ofica, osmana-turka rango, oni uzis ĝin ĉiam kunligite al nomo de la portanto. Ekleziuloj ne rajtis iĝi paŝao, sed armeoj gvidantoj jes. La titolo – krom Egipto en la 19-a jc - estis ĉiam personligita, neheredebla. En la fruaj tempoj okazis ke eĉ virinoj ixgis paŝaoj.

La titolo aperis en la 13-a ajarcento en selĝuk-turkaj areoj. En la Osmana Imperio tion ricevis unuafoje frato de sultano Orhan kaj ties filo. Pli poste regantoj de la provincoj kaj la veziroj de la centra registaro iĝis paŝaoj, en la 19-a jc. oni nomis tiel la kvar plej altajn oficajn kaj armeajn rangojn.

Post la kolapso del a osmana dinastio, tio estis nur soladta rango, pli poste en 1934, la Turka Respubliko ĉesigis ties uzon. Ĝi restis en Egipto ĝis 1952. En la turka popola parolo oni uzas la titolon por esprimi humilecon al pli altranga persono.