Paedophilia : The Radical Case: Malsamoj inter versioj

Tom O'Carroll baziĝas sur la studoj de [[Sigmund Freud]] pri la [[infana sekseco]] por defendi la ideon, ke la infanoj povas deziri, konsenti kaj ĝui seksrilatojn kun plenkreskuloj.<ref>O'Carroll, Tom. [http://www.ipce.info/host/radicase/chap02.htm Ĉapitro 2: Children's Sexuality: What Do We Mean?]. En: ''Paedophilia: The Radical Case''. Londono: Peter Owen, 1980. ISBN: 0 7206 0546 6.</ref> O'CarrollLa aŭtoro esprimaseksplikas, ke ĉiu etapo de seksrilato inter plenkreskulo kaj infano povas esti "intertraktataintertraktita" per "spuroj kaj signoj, parolaj kaj ne parolaj, tiamaniere ke ĉiu parto indikas al la alia tiotion, kion ĝi konsentas aŭ ne".<ref>O'Carroll, Tom. ''Paedophilia: The Radical Case''. LondresLondono: Peter Owen, 1980. ISBN: 0 7206 0546 6.</ref> Rilate al la supozata "naiveco" de la infanoj pri sekso, O'Carroll subtenaseltenas, ke tio estas kontraŭvola konsekvenco de la misinformado pri sekseco al kiu ili estas elmetitaj.

La libro montras diversajnplurajn kazojn de infanoj kiuj havis seksrilatojn kun plenkreskuloj, kun la celo pruvi, ke la neplenaĝuloj spertis ilin spertis kiel pozitivaj ĝis intervenis la leĝo, momento ekde ili iĝis malagrablaj kaŭze depro la psikologia premo al kiu ili estis submetitaj de la jura maŝino.<ref>O'Carroll, Tom. [http://www.ipce.info/host/radicase/chap03.htm Ĉapitro 3: The 'Molester' and His 'Victim']. En: ''Paedophilia: The Radical Case''. Londono: Peter Owen, 1980. ISBN: 0 7206 0546 6.</ref>