Balázs Wacha: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e →‎Verkoj: Leteroj pri esperanto al Martha Carmona.
Linio 25:
 
 
Jen rakonto en du afablaj leteroj de WACHA (Blazio VAHA) al sia amikino Martha CarmonaCARMONA, kiu ipernity-e ricevis la unuajn instruadojn pri esperantoEsperanto de li (Blazio VAHA. ( n.s. WACHA, Balázs ( ''hungara lingvo''. Li estas ) ĝis nun aŭtoro de 2 655 artikoloj nur verkitaj en Ipernity [ http://www.ipernity.com/home/34592 ]. )Li kajnun kiu nun(2013) instruadas esperanton al siaj tri genepoj kiuj nun aĝas 2-3-4 jarojn.
La verkisto nun (2013) ankaŭ zorgasprizorgas sian patron, lin okupas lia la flegado de la patro kaj dommastrumado, kajalaj familiaj aktivadoj, tamen li ankaŭ instruas en la Budapeŝta universitato, lekcias(ELTE): tie lekciasnun (2013) ĉe doktoriga kurso al personoj, kiuj havas jam universitatan diplomon, kaj nun estas verkantaj sian doktoran tezon. Al ili li instruas interlingvistikon, tio estas faktojn, historion kaj iom da analizo pri Esperanto, aliaj lingvoprojektojnlingvoprojektoj, lingva planado. [ http://www.ipernity.com/doc/34592/11114493 ]. ( ''foto kun sia belala edzino Judit kaj nepino Fannjo, dum promenado'').
 
 
'''PRI ROLO DE ESPERANTO EN SIALA VIVO WACHA (Blazio VAHA) li mem skribas (Merkredo 21a de Marto 2012):'''
 
Mi lernetis Esperanton en la jaro 1967/68, ekstudis ĝin regule en la jaro 1970, do mi havas intensan rilaton al Esperanto de antaŭ 42 jaroj, kontinue. Tamen mi ne sentas min ĉiuflanka esperantisto, mi partoprenas ne sufiĉe multe da aranĝaĵoj,; ni ja ne estas malriĉuloj, mizeruloj, sed mi ne povas permesi al mi veturadi "de kongreso al kongreso", do multon el la vivo de organizoj kaj "esperantistoj-vojaĝantoj" mi pli imagas, ol konas kaj tute komprenas. Mi partoprenadis junularajn tendarojn, renkontiĝojn en Eŭropo, ĉefe en Pollando, Slovakio, Kroatio, nur malmultfoje pli malproksime: en Francio, Rusio, Svislando.
 
Mi ja instruadis, lekciadis pri Esperanto, sed tio ne povis fariĝi en mia vivo io konstanta, kiel ĉe kelkaj pli energiaj aŭ pli lertaj esperantistoj. Forta flanko de mia esperantumado estas la familia apliko, sed mi ne sufiĉe sukcesis ligi mian familion al la "internacia movado", ni restas iel ekstere.
 
 
'''PRI ESPERANTO, IDOPLANLINGVOJ, SIA VERKADO (Sabato 24 marzo 2012):'''
 
 
Mi pli-malpli konas gramatikon de Ido, kaj tekston en Ido ankaŭ vi certe komprenus. Ĝi ja praktike tre similas Esperanton. Faktojn pri aliaj lingvoprojektoj kaj planlingvoj mi "prilegas", sed neniun el ili mi alproprigis. Mi absorbis instruon de Claude GACOND
pri tio, ke interlingvistoj devus rilati al si reciproke kun respekto kaj reciproka konemo.
Vi demandis pri miaj verkoj: Mi verkadis artikolojn por hungaraj lingvistikaj revuoj, ĉapitrojn, libropartojn, libretojn, universitatan studlibron pri la hungara lingvo, studojn pri historio de la hungara lingvo.
 
Vi, Marta, demandis pri miaj verkoj: Mi verkadis artikolojn por hungaraj lingvistikaj revuoj, ĉapitrojn, libropartojn, libretojn, universitatan studlibron pri la hungara lingvo, studojn pri historio de la hungara lingvo.
 
Verkado pri Esperanto.
Ankaŭ pri Esperanto mi verkis - artikolojn, en la hungara lingvo kaj en la lingvo Esperanto. Sed ne multajn. Ili aperis en la revuoj Planlingvistiko, Literatura Foiro, Kontribuo al lingvaj teorio kaj praktiko, ĉefe en la 1970aj-1980aj jaroj. Mi prelegis plurfoje en koferencoj en Hungario, kaj samteme aperis miaj hungarlingvaj artikoloj en
konferencaj eldonaĵoj, ĉefe ĉe la eldonejo Tinta Könyvkiadó.
Sed ne multajn. Ili aperis en la revuoj Planlingvistiko, Literatura Foiro, Komtribuo al lingvaj teorio kaj praktiko, ĉefe en la 1970aj-1980aj jaroj. Mi pensas, ke legis ilin tre malmultaj personoj. Ĉe Ipernity ĝojigis min, ke ĉi tie oni reagas kelkfoje tre rapide.
 
Mi pensas, ke legis tiujn artikolojn tre malmultaj personoj, mi preskaŭ tute be havis reagojn de esperantistoj. Ĉe Ipernity ĝojigis min, ke ĉi tie oni reagas kelkfoje tre rapide.
 
Mi verkis la romanon Adolesko, en Esperanto, mi finverkis ĝin en 1976 kaj ĝi aperis en la jaro 1987. Poste mi ne verkadis literature.
 
En mia junaĝo ok jarojn mi instruadis la rusan lingvon kaj Esperanton en pedagogia altlernejo, sed poste plejparte mi ne i n s t r u i s, sed e s p l o r i s lingvohistorion.
En mia junaĝo ok jarojn mi instruadis la rusan lingvon kaj Esperanton en pedagogia altlernejo en urbo Szombathely (elp sombathej, sed poste plejparte mi ne i n s t r u i s, sed e s p l o r i s lingvohistorion.Nia laborklektivilaborklektivo verkis historion de la hungara lingvo inter la jaro 1200 kaj 1800 (proksimume). Mi okupigis ankaŭ pri la nuna hungara lingvo (esplore). Tamen de tempo al tempo mi (denove) instruis, lingvistikon en universitato, Mi ankaŭ instruis, sporade, Esperanton en universitato aŭ al infanetoj. Ne miskomprenu min, mi ĉiam havis (ian) laboron, eĉ bonan, ĝis mia emeritiĝo, sed mi (kiel ankaŭ aliaj) ne povis havi konstantan laboron kiu ebligus labori por Esperanto senzorge, kvankam mi ambiciis (aŭ almenaŭ deziris) tion de junaĝo...
 
Nun la Budapeŝta instruado de Esperanto ne estas tre stabila, ĝi estas malstabile. eble ĝi pereos definitive. Sekrete mi iam revas, ke ĝi estus iel vivtenebla au revivigebla, sed tion mi diras nur al vi, mi preskau havas superstiĉon paroli pri esperoj,kiuj estas nesufiĉe fundamentitaj.
Mi kiel vi vidas, multe skribadas nun por "Ipernitjo" (Ipernity), sed tio estas ankaŭ, ĉar tion fari estas tamen pli facile, ol provi fari ion stabile.
Vi vidas, jen mi skribas al vi, kaj vi tuj tion legos. Tio estas tre bona ! Se mi volus (aŭ volas) verki ion por aperigo en revuo aŭ libro,estas ĉiam multe pli malcerte, ĉu mi (oni) sukcesos.
 
Pri la hungara lingvo mi malkovris iom da interesaj aferoj.: Ŝajnemi viesploras imagasla minhistorion trede sukcesa,la tiovortordo estas eraro. Mi faris (laŭ mi)en kelkajnla bonajnlingvo aferojnhungara, sedkaj mila nesintakse-semantike poviskomprenatan plenumiaspekton ĉion(verba necesanaspekto,verbaj kontinue.fazoj, De malproksime vi imagas min pli sukcesaagmanireoj, ol miag-aspetko estas. Fakte, aferojn kiel pjaspo oni ne povas sukcese prezentiesprimoj en proksimala medio.sama Kvankam misemantika verkis pri ĝi artikolojn, sed verŝajne legis ilin neniukampo).
Mi tuŝis temon, kiu estas lima inter esperantologio kaj hungara lingvistikp. Kolomano KALOCSAY produktis arĥaik-ecantradukon de la unua hungara lingvodukumento: mi iam analizis lian Esperantan tradukon, komparante ĝin kun la originalo.
 
Ŝajne vi imagas min tre sukcesa, tio estas eraro. Mi faris (laŭ mi) kelkajn bonajn aferojn, sed mi ne povis plenumi ĉion necesan kontinue. Do de malproksime vi imagas min pli sukcesa, ol mi estas. Fakte, aferojn kiel Pjaspo oni ne povas sukcese prezenti en proksima medio. Kvankam mi verkis pri ĝi artikolojn (hungarlingvan kaj Esperantan), sed verŝajne legis la hungarlingvan artikolon neniu. La Esperantan tamen bele prezentis Carlo MINNAJA, en Literatura Foiro.
 
Nu, estas alia afero, ke mia animstato estas zigzaga, mi ankoraŭ revadas, kaj mi ja ofte sekrete imagas, ke mi iel kontrubuas al la afero, disvolviĝo de Esperanto. Sed mi eĉ ne sukcesas vere regule partopreni aranĝaĵojn. Ĉe esperantoEsperanto mi havas etapojn: io sukcesadas tra kelkaj jaroj, poste mi vidas, ke tiu afero tamen ruiniĝas, jen pro io, jen pro tio. Tio estas parte pro miaj eraroj, verŝajne, sed parte pro la "provizoreco" , fremdeco de Esperanto en multaj medioj, ankau en Esperanto. Ekzemple oni ebligas aŭ permesas Esperanton instrui kelkajn jarojn, poste tamen oni ĉesas permesi. Io tia estis ekz. en la sepdekaj jaroj. Nun simile povos okazi pri landa sistemo de ekzamenado. Ni almenaŭ parte.
 
Nu, pardonu min pro miaj iom senordaj frazoj, fartu bone ! Mi estas iomete dormema. Bonan nokton, kara Marta, morgaŭ havu belan tagon !!!