Lingvoj de Italio: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 1 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q2635964)
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
[[Dosiero:Linguistic_map_of_Italy.png|300px|right]]
 
En [[Italio]], krom la [[itala lingvo]], estas parolataj multaj lokaj lingvoj parolatas, kiuj devenas de la [[latina]], kiuj estas kutime nomataj dialektoj en Italio. Ĉi tiuj dialektoj estas ofte sufiĉe malsamaj de la itala en gramatiko, morfologio kaj vort-provizo, kaj ili estas kutime nur parte kompreneblaj por homoj de aliaj regionoj de Italio. Ili kutime havas neniun oficialan rekonon de la ŝtato, kaj estas uzataj nur en neformalaj situacioj. La dialektoj ankaŭ ne havas normigitan skrib-manieron.
 
La norma itala estas bazata sur la dialekto de [[Florenco]]. Ĝis la kvindekaj jaroj, nur bone edukitaj homoj kapablis paroli ĝin, dum la plej multo de la homoj nur parolis sian lokan dialekton. Pro la disvastigo de la televido, kiu ĉiam dissendas en la itala, kaj ĝenerala edukado en publikaj lernejoj, kie oni lernas nur en la itala, la plej multo de italoj nuntempe bone konas la norman italan. Nuntempe la uzo de la dialektoj fariĝas ĉiam pli limigita. Multaj junaj italoj nur parolas la norman italan, kutime kun loka akĉento aŭ uzante kelkajn lokajn eksprimojn, kaj homoj kiuj ankoraŭ parolas dialekton kutime miksas ĝin kun la itala. La dialektoj estas pli uzataj de maljunuloj ol de junuloj, kaj pli en vilaĝoj ol en grandaj urboj. Oni ankaŭ pli parolas la dialektojn en la sudo de Italio ol en la nordo. Ĝenerale la dialektoj havas tre malaltan socian prestiĝon. Tamen la [[napola lingvo|napola dialekto]] estas ofte uzata en kantoj kaj artaĵoj konataj en la tuta Italio, kaj en tiu kunteksto ĝi havas iom da prestiĝo.