Gianfranco Molle: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 25:
Naskite en [[Roccasecca]] en [[1950]], la urbeto de la fama [[fluto|flutisto]] [[Severino Gazzelloni]] kaj [[Tomaso de Akvino]] la filozofo, Gianfranco Molle estis destinita de la patro, advokato kaj politikisto, al jurista kariero. Malkovrinte en si la muzikan talenton, li longe kompromisis inter la kanto kaj la universitataj studoj, ankaŭ danke al Esperanto, kiu fariĝis lia ĉefa arta perilo.
 
En la intelekte fekunda Roma Esperantio de la 1970-aj, Gianfranco Molle kreis artisman simbiozon, jen tekste jen kante, kun Giulio Cappa, Renato Corsetti, Marcella Fasani, Susanna Castelviva, Mario Milan, Paolo Piccirilli.: Enla tiutiel nomata [[roma skolo li(Esperanto-muziko)|roma skolo]]. Li estis ĉefulo, de la skolo; multaj homoj pensis lin talenta kaj altruisma. Li kunlaboris ankaŭ kun eksterlandaj verkistoj kaj kantistoj, interalie [[Ĵak Lepŭil']], [[Olivier Tzaut]], [[Claude Piron]] kaj [[Giorgio Silfer]].
 
Post hejmaj provoj, li fariĝis internacie konata per ''[[la vojo (kasedo)|la vojo]]'' en [[1976]], al kiu sekvis ''[[Horo da opozicio]]'', kun Giulio Cappa (1978). Kun [[LF-koop]] lia repertuaro, inter esperantisma kaj politike engaĝita, riĉiĝis per la kanzono de aŭtoro: tiel li realigis la kasedon ''[[La poezio de La Patrolo]]'' en [[1980]].
Linio 42:
* 1985 - ''[[Baf!]]''
* 2007 - ''[[La Fiŝkaptisto]]''
 
== Vidu ankaŭ ==
* [[Roma skolo (Esperanto-muziko)|Roma skolo]]
 
== Eksteraj ligiloj ==