Tartaro: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj) e Roboto: Forigo de 55 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q101322) |
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Roboto forigis rulfenestron, vidu en Ŝablono:Rulfenestro; kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 30:
Krom la antaŭa, du pliaj [[rolulo]]j el la helena mitologio nomiĝis '''Tartaro''':
# Tirano de la urbo [[Melito]], tiel orgojla kaj violenta ke li ricevis la kromnomon ''Tartaro''. Li klopodis seksperforti [[Aspaliso]]n, sed la knabino pendigis sin por eviti tiun destinon. Ŝia frato [[Astigito]] venĝis ŝin, mortigante Tartaron<ref name="Lib">[[Antonino Liberalo]]. ''Metamorfozoj'', 13.</ref>.
# Laŭ [[Higeno (verkisto)|Higeno]], Tartaro (''Tartara'') estis kunulino de Tartaro, la subtera mondo. Kun li, ŝi naskis la teruran monstron [[Tifeo]]<ref>[[Higeno (verkisto)|Higeno]]. ''Fabloj'', 152.</ref>.
== Tartaro, subgrunda loko en greka religio ==
Linio 43:
[[Dosiero:Nekyia Staatliche Antikensammlungen 1494 n2.jpg|thumb|left|[[Persefono]] kaj [[Sizifo]], sur [[amforo]] el [[Vulci]] (ĉ. [[-530|530 a.K.]]).]]
* La reĝo [[Sizifo]], sendita tien pro mortigado de vojaĝantoj kaj gastoj en sia palaco. Krom malobservi la sakralajn leĝojn pri gastumado, li ankaŭ perfidis Zeŭson, malkaŝante liajn sekretojn. Sizifo, ekzemple, rakontis al la [[oceanido|rivera dio]] [[Azopo]] pri la loĝejo de lia filino [[Egino (mitologio)|Egino]], forkaptita de la dia reĝo, pro tio ke li konsideris sin samnivele ol la dioj, do sentis sin rajtigitaj raporti ilian diskretaĵojn. Kiam Zeŭso ordonis [[Tanato|la
* [[Tantalo (mitologio)|Tantalo]] ankaŭ estis en Tartaro, post kiam li distranĉis sian filon [[Pelopso]], boligis lin, kaj servis lin kiel manĝaĵon al la gedioj. Li ankaŭ ŝtelis la [[ambrozio]]n de la olimpanoj, kaj publikigis liajn sekretojn. Plia rakonto asertis ke li tenis oran hundon forĝitan de [[Hefesto]] kaj ŝtelitan de sia amiko [[Pandareo]]. Kiam ĉi tiu lasta postulis lin redoni la hundon, Tantalo mensoge neis ke li havis ĝin. La puno de Tantalo pro liaj fiaj agoj (proverba esprimo pri tento sen kontento) estis stari en lago sub fruktarbo kun malaltaj branĉoj. Kiam ajn li etendis sian manon al la fruktoj, la branĉojn levis la celitan manĝon de lia teno, kaj kiam ajn li kliniĝis malsupren por trinki, la akvo retiriĝis antaŭ ol li povis iĝi ajna. Super lia kapo, ŝtono simila al tiu de Sizifo konstante minacadis lin.
Linio 100:
== Notoj kaj referencoj ==
{{Referencoj|2}}
[[Kategorio:Bazaj dioj de la helena mitologio]]
|