Alodium: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
 
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
La mezepoke latina vorto '''Alodium''' en Esperanto tutsimple signifas "vera posedo". En la mezepoka juro ĝi priskribas posedon (plej ofte terenon, vastajn areojn en la kamparo samkiel la limigitan grundon en urbo, sur kiu staras domo), kies posedanto libere povis decidi pri ĝi, kaj ne devis plenumi iujn devojn al aliaj personoj pro tio. Tia "vera posedaĵo" laŭ la tiama juro povis esti heredata al la posteuloj sen limigoj. Origine eĉ ne necesis pagi [impoŝto|impoŝtojn] al la regantoj el la gajnoj produktitaj en tia "vera posedaĵo".
 
Laŭ ĉio ĉi la "Alodium" diferenciĝas de la koncepto de [[feŭdo]], kiu nur limigite apartenis al la feŭdoprenanto aŭ [[vasalo]]. Baze la posedanto de la [[feŭdo]] restis la feŭdodonanto, kiu povis postuli de la feŭdoprenanto iujn servojn kutime difinitajn laŭ tradicioj kaj kutimoj. Feŭdo estas "poruzapor-uza posedo", "Alodium" male "vera (aŭ plena) posedo".
 
== Historia evoluo ==
 
"Alodium" kiel formo de posedo ekestis ĉe la Das Allod als Besitzform entstand bei den [[Ĝermanoj|ĝermanoj]] popoloj kjakaj triboj, antaŭ ol ekestis la feŭda sistemo. Tereno, kiu origine apartenis al la tuta tribo, estis donata al individuo. La ĝermanoj disdonis, parte dislotumis, terenojn de la konkeritaj landoj al la liberaj viroj de la tribo. Jen karakterizĝas grava eco de la koncepto: ke la posedo estas donata laŭ volo kaj leĝo de la tuta popolo aŭ tribo. La posedanto de tia tereno estas libera kaj ne devas obei limigojn kaj devojn pro la uzo de sia posedo. En multaj ĝermanaj regionoj unue nur la posedantoj de "Alodium" estis agnoskitaj "liberaj civitanoj".
 
La liberaj posedantoj de "Alodium" dum la frua mezepoko estas unu el la grupoj, el kiuj evoluiĝis la nobelaro. Ili komprenis sin kiel liberaj kaj samrajtaj partnerojn de la reganto, ĉar ligitaj kun li samrange kaj ne subigitaj al li vasale. La rajtojn de la posedo de "Alodium" (rajtoj enkasigi impoŝtojn, ĉasi ktp.) dum la evoluo de la mezepoko nur la nobeloj sukcesis teni. Eĉ se ili post la jaro 1500 pli kaj pli devis subiĝi al la reganto, ili restis la politike kaj ekonomie plej potenca grupo de tereno-posedantoj.