Insulo Martín García: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
DploiD (diskuto | kontribuoj)
e aldonado de priklimata informo
DploiD (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 13:
Dum la sekvintaj jarcentoj, la insulo estis uzita kiel korsara rifuĝo, pro sia strategia pozicio meze de la Rivero Plata, tiama limo inter la hispanaj kaj portugalaj posedaĵoj amerike.
 
Ekde 1830, Francio intencis pligrandigi sian influon sur Ameriko, ĉefe la etendon de sia ekstera komerco. Ĉar Argentino ne estis ankoraŭ organizita konstitucie, la registaro de la Dua Franca Imperio vidis la eblecon devigi ĝin fari komercajn favorojn. En novembro de 1837, la franca vickonsulo prezentiĝis al la ministro por eksteraj aferoj, Felipe Arana, kunportante siajn plendojn. Arana malakceptis la postulojn plenriproĉe, kaj post kelkaj monatoj, en marto de 1838, la franca ŝiparo blokadis la havenon de [[Bonaero]] kaj la tutan marbordon de la rivero apartenanta al la Argentina Respubliko. Poste oni etendis ĝin al la resto de la marbordaj provincoj, por malfortigi la aliancon de [[Juan Manuel de Rosas|Rosas]] kun ili, kun propono malfari la blokadon de ĉiu provinco kiu rompus kun li. En oktobro de 1838, la franca ŝiparo atakis la [[Insulo Martín García|insulon Martín García]], bombardante la tiaman havenon. La argentinaj oficiroj kolonelo Jerónimo Costa kaj majoro Juan Bautista Thorne, post defendi la insulon dum semajnoj, estis arestitaj kaj portitaj Bonaeren, kie ili estis liberigitaj honore al ties kuraĝo.
 
[[Dosiero:Lagarto_overo_en_Tandil.JPG|thumb|300px|right|Lagarto overo, ofte trovebla ĉe la tieaj arbaroj.]]
==Klimato kaj loĝantaro==
La klimato estas subtropika, kaj la averaĝa jara temperaturo estas 17°C. Vintre, la minimuma averaĝa temperaturo estas 8°C.