Sep montetoj de Romo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj) e Roboto: Forigo de 40 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q185158) |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 13:
Aliaj montetoj, sed ne apartenantaj al la klasika aro estas interalie la [[Pincio]], 54 m, la [[Gianicolo]], 82 m, kaj la [[Vatikana monteto]], 75 m, kiuj situas ekster de la antikva urbocentro kaj iĝis parto de Romo nur sub la imperiestro [[Aŭreliano]] aŭ en la jaro [[847]].
Tiuj sep montetoj ne korespondas al la „sette colli“, sur kiuj ĉirkaŭ [[1000 a.K.]] la [[Latinoj]] starigis unuajn sidlejojn: ''Suburba'' (plialtiĝo de la [[Caelius]]), ''Palatium'' kaj ''Germalus'' (nuntempe kune la ''[[Palatino]]''), ''Velia'' kaj – kiel plialtiĝoj de la ''[[Eskvilino]]'' – ''[[Opia Monteto|Oppius]]'', ''Cispius'' kaj ''Fagutal''.
Aliaj plialtiĝoj en la nuntempa Romo estas la ''Monte Parioli'', 59 m, la ''Monte Antenne'', 64 m, la ''Monte Mario'', 139 m, kaj la ''Monte Testaccio'', 49 m.
| |||