János Petki: Malsamoj inter versioj

==Biografio==

Li studis en [[Sárospatak]], en [[1592]] estis „aulae familiaris” (kurtegano) de [[Boldizsár Báthori]], poste de [[Maria Kristierna]]. En [[1598]] flanke de [[Andreo Báthori]] partoprenis la batalon de [[Sellenberk]]. En [[1601]] li stariĝis al la flanko de [[Sigmundo Báthori]], kiu nomumis lin trezoristo kaj sendis lin por diplomaciaj traktatoj al [[Pollando]] kaj [[Prago]]. En [[1603]] li estis delegitarano de landkunveno de [[Gyulafehérvár]] portantan la omaĝon al imperiestro [[Rudolfo la 2-a]]. En [[1603]] li estis ĉefkapitano de [[Udvarhelyszék]]; en la internaj bataloj transilvanujaj li aligis al imperiestra flanko. En komenco de [[1605]] li aliĝis al [[Stefano Bocskai]], partoprenis fareme en lian elekton reganto. En marto [[1605]] li estis genaralo de sikuloj, regantkonsilanto. Dum la regado de [[Sigmundo Rákóczi]], ekde [[1607]] ĝis [[8-a de marto]] [[1608]] li estis kanceliero, ricevis biendonacojn kaj titolon ''grandeca''. En [[1609]] dum regado de [[Gabrielo Báthori]] li estis regantkonsilanto, poste en [[1610]] ĉeprefekto de departemento [[Doboka]]. En la sama jaro iĝis sendito al turka kortego. Tiam li frontis kontraŭ la reganton kaj en [[1611]] fronte de armeo de [[Matiaso la 2-a]] kaj aliĝis al [[Zsigmond Forgách]] por helpi la saksojn. Pro tio la reganto en la landkunveno en majo [[1612]] kondamnis lin al senhavaĵigo. Li estis klera, la sciencojn kaj la literaturon subtenanta magnato, li mem verkis poemojn.

*Várfalvi Nagy János: ''Petki János élete'' (Kolozsvári Közl., 1872);

*Klaniczay Tibor: ''Reneszánsz és barokk'' (Bp., 1961).