Libera Francio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 8:
[[Dosiero:DeGaulle in Chad.jpg|thumb|upright=.9|[[Félix Éboué]], guberniestro de [[Ĉado]], akceptis [[Charles de Gaulle]] en 1940.]]
[[Image:Paimpol Mémorial Marine marchande France libre.JPG|thumb|upright=.9|Memormonumentoj al la ŝipanoj de la [[komerca ŝiparo]] de la Libera Francio en [[Paimpol]] en Bretonio.]]
En julio 1940, la Libera Francio enhavis ĉirkaŭ {{unuo|7000|homojn}}. Ĝia membraro notinde kreskis, en aŭgusto-septembro 1940, sekve de la aliĝo de pluraj afrikaj oceaniaj kaj aziaj kolonioj : Kondominiumo de Nov-hebridoj (nun [[Vanuatuo]]) (la 22-an de julio]]), [[Ĉado]] (la 26-an de aŭgusto]]), [[Franca Kamerunio]] (la 27-an de aŭgusto), [[Respubliko Kongo]] (la 28-an de aŭgusto) kaj [[Ubangi-Ŝari]] (la 31-an de aŭgusto), « Kontoroj de Hindio » (la 7-an de septembro), [[Franca Polinezio]] (la 9-an de septembro) kaj [[Nov-Kaledonio]] (la 24-an de septembro<ref>[http://www.cheminsdememoire.gouv.fr/image/MemCit/FNFL/Creation_FNFL.pdf ''1940 - la ŝlosilaj datoj de la estiĝo de FNFL'']</ref>). Tiuj aliĝoj, plie, donas al la Libera Francio teritorion kaj do ŝtatan dimension kaj ne plu nur milita dimensio. Fine de septembro 1940, Britoj kaj FFL tamen malsukcesis akiri la aliĝon de la [[Franca Okcidenta Afriko]], [[Batalo de Dakaro|albordiĝa provo al Dakaro]] estis forpelita : AOF restis provizore en la [[reĝimo de Vichy]].
En decembro 1940, la Liberaj Francaj Fortoj enhavis {{unuo|27000|homojn}}, {{unuo|24|ŝipojn}} kaj centon da diverstipaj aviadiloj<ref>{{Citlibro|Eldoninto=Calmann-Lévy |Titolo=C'est nous les Africains : L'épopée de l'armée française d'Afrique 1940-1945 |Aŭtoro=Dominique Lormier |Loko=Parizo |Jaro=2006 |Paĝoj=48 |ISBN=2-286-02021-3}}</ref>.