Kiel registrite je 16:42, 30 aŭg. 2014 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 604 redaktoj →‎Progresema konservativismo ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 11:39, 31 aŭg. 2014 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 604 redaktoj →‎Progresema konservativismo Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 121: Okazis gamo da progresemaj konservativaj registaroj. En [[Granda Britio]], la ĉefministroj Disraeli, [[Stanley Baldwin]], [[Neville Chamberlain]], [[Winston Churchill]], [[Harold Macmillan]],<ref>Trevor Russel. The Tory Party: its policies, divisions and future. Penguin, 1978. p. 167.</ref> kaj nuna ĉefministro [[David Cameron]] estas progresemaj konservativuloj.<ref>David Marr. "Power Trip: The Political Journey of Kevin Rudd", ''Issue 38 of Quarterly Essay Series''. Black Inc., 2010. p. 126. (British Conservative Party leader [[David Cameron]] launched the Progressive Conservatism Project at Demos.)</ref><ref>Ruth Lister. ''Understanding Theories and Concepts in Social Policy''. Bristol, England, UK; Portland, Oregon, USA: The Policy Press, 2010. p. 53.</ref> La [[encikliko]] ''[[Rerum Novarum]]'' de la [[Romkatolika Eklezio]] (1891) rekomendas progreseman konservativan doktrinon konatan kiel ''[[sociala katolikismo]]''.<ref>Emile F. Sahliyeh. ''Religious resurgence and politics in the contemporary world''. Albany, New York, USA: State University of New York Press, 1990. p. 185.</ref> En Usono, la administrado de prezidanto [[William H. Taft]] estis progreseme konservativa kaj li priskribis sin kiel "kredanton en progresema konservativismo"<ref>Jonathan Lurie. William Howard Taft: The Travails of a Progressive Conservative. New York, New York, USA: Cambridge University Press, 2012. p. ix.</ref> kaj prezidanto [[Dwight D. Eisenhower]] deklaris sin rekomendanto de "progresema konservativismo".<ref>Günter Bischof. "Eisenhower, the Judiciary, and Desegregation" de Stanley I. Kutler, ''Eisenhower: a centenary assessment''. p. 98.</ref> En Germanio, kanceliero [[Leo von Caprivi]] reklamis progreseman konservativan tagordon nomitan la "Nova Fluo"..<ref>John Alden Nichols. ''Germany after Bismarck, the Caprivi era, 1890–1894: Issue 5''. Harvard University Press, 1958. p. 260.</ref> En Kanado, gamo da konservativaj registaroj estis progreseme konservativaj, kie la konservativa movado de Kanado plej grava estas oficiale nomita la [[Progressive Conservative Party of Canada]] (Progresema Konservativa Partio de Kanado) de 1942 ĝis 2003.<ref name="Hugh Segal 2011. pp. 113–48">Hugh Segal. The Right Balance. Victoria, British Columbia, Canada: Douglas & McIntyre, 2011. pp. 113–48.</ref> En Kanado, la ĉefministroj [[Arthur Meighen]], [[R.B. Bennett]], [[John Diefenbaker]], [[Joe Clark]], [[Brian Mulroney]], kaj [[Kim Campbell]] gvidis progresemajn konservativajn federaciajn registarojn.<ref name="Hugh Segal 2011. pp. 113–48"/> ==Historia konservismo ĉe diversaj landoj== ===Belgio=== ===Kanado=== La '''[[Konservisma Partio de Kanado]]''' (angle ''Conservative Party of Canada'', france ''Parti conservateur du Canada'') estas [[politika partio]] en [[Kanado]] kiu naskiĝis la {{daton\|7\|decembro\|2003}} kiel kuniĝo de du ĝistiamaj partioj, la [[Kanada Alianco]] kaj la [[Progresema Konservisma Partio de Kanado]]. Ĝi estas dekstrema partio. ===Kolombio=== ===Danio=== ===Finlando=== ===Francio=== ===Grekio=== ===Islando=== ===Italio=== ===Luksemburgio=== ===Norvegio=== ===Svedio=== ===Svisio=== ===Britio=== ==Moderna konservismo ĉe diversaj landoj== ===Aŭstralio=== ===Bosnio kaj Hercegovino=== ===Suda Koreio=== ===Usono=== ==Komparo de konservismo ĉe kvar landoj== ==Psikologio== == Vidu ankaŭ ==

Konservativismo: Malsamoj inter versioj