Konstanteno la Granda: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 5:
==Biografio==
[[File:As-Constantine-XR RIC vII 019.jpg|thumb|dekstre|250px|Monero de Konstantino (ĉ. 337) montrante bildon de lia [[Labaro|labara]] standardo boranta serpenton.]]
Konstantino naskiĝis en [[Moesia]] (en la nuna [[Serbio]]). Lia patrino, Helena, estis kristano. Ŝi nun estas konata kiel [[Sankta Helena]].
Linio 15 ⟶ 16:
En [[314]] Licinio apogis la insurekcion de [[Basiano]] kontraŭ Konstantino. Kiam tio diskoniĝis, ekis [[enlanda milito]], en kiu Konstantino venkis en la [[batalo de Cibalae]] en [[Panonio]] (en la [[8-a de oktobro]] de [[316]]), kaj poste revenkis super Licinio du jarojn poste (post elekti [[Valerio Valento]] kiel kunimperiestro) en la ebenaĵo de [[batalo de Mardia|Mardia]] (nome ankaŭ ''Campus Ardiensis'') en [[Trakio]]. La ŝajna reamikiĝo lasis Licinion kun Trakio, [[Malgranda Azio]], [[Sirio (romia provinco)|Sirio]] kaj [[Egipto]], sed poste li aldonis nombrajn provincojn al la kontrolo de Konstantino.
En [[324]] Konstantino, tentita de la "maljueco kaj nepopularaj malvirtoj" de Licinio, deklaris alian militon kontraŭ li kaj, malvenkinte super lia armeo en la [[batalo de Adrianopolo (324)|batalo de Adrianopolo]] ([[3-a de julio]] de 324), kaptis lin ene de la muregoj de [[Bizanco]]. La malvenko de la ŝiparmeo, teorie supera, de Licinio fare de [[Krispo]] (la plej aĝa filo de Konstantino) devigis tiun retiriĝi al [[Bitinio]], kie la [[batalo de
==La kruca simbolo==
| |||