Félicien David: Malsamoj inter versioj

Reveninte al Parizo en 1833, li verkis nombron da ''muzikaj romancoj'', kaj instrumentan muzikon inkluzive de tri [[Simfonio]]j (en F-maĵoro, E♭-maĵoro kaj C-minora, komponitaj en 1837, 1838 kaj 1849);<ref>musicologie.org</ref> en 1838/1839 li estis sufiĉe sukcesa por povi aranĝi publikajn koncertojn de siaj verkoj. Per ''La Dezerto'' li estis agnoskita de la publiko kaj recenzo kiel signifan forton. La ''Revue et gazette musicale'' anoncis, la matenon post lia premiero, ke 'Granda komponisto naskiĝis inter ni'. Por pagi siajn grandajn ŝuldojn, la komponisto tamen vendis la rajtojn de sia ĉefverko kontraŭ relative malalta monsumo.

 

 

David fariĝis ano de la [[Honora legio]] en 1862 kaj al li estis atribuita civila pensio. Post la morto de [[Louis Hector Berlioz|Berlioz]] en 1869, li prenis lian lokon en la [[Institut de France]].