Saladino: Malsamoj inter versioj

'''Saladino''' (ĉ. [[1138]] - [[4-a de marto]] [[1193]]) (en [[araba]]: Ṣalāḥ ad-Dīn Yūsuf ibn Ayyūb, en [[kurda]]:''' '''Selahedînê EyûbîSelahedînê Eyûbî) fondis la etne [[Kurdoj|kurdan]] [[ayyubidojAjubidoj|AyyubidaAjubidan dinastion]] de [[Egiptio]] kaj [[Sirio]].

Li naskiĝis en Kurdakurda familio en [[Tikrit]] ĉe la rivero [[Tigris]]. Post unua militamilitista edukado sub la estrado de [[Selĝukaj turkoj|selĝuka]] ŝtatoficisto kaj soldato, SaladinSaladino defendis [[Egiptio]]n kontraŭ [[Krucmilito|Krucmilitistoj]], abolis la [[Fatima kalifujo|fatiman kalifujon]] en [[1171]] kaj restarigis la [[Sunaismo]]n en Egiptio. Lia famo atingis sian pinton, kiam li rekaptis [[Jerusalemo]]n je la [[2-a de oktobro]] de [[1187]] post 88 jaroj da regado de la Krucmilitistoj kaj sukcese defendis la urbon en la [[Tria Krucmilito]].

Malgraŭ lia fiera opozicio al la regoregado fare de la [[Kristanoj]], Saladino akiris grandan reputacion en Eŭropo kiel [[kavaliro]], tiagrade, ke ekzistis en la [[14-a jarcento]] epikaj poemoj pri liaj glorfaraĵoj, kaj [[Danto]] enmetis lin inter la virtajn [[pagano|paganajn]] spiritojn en [[Limbo]]. Lia rilato kun la reĝo [[Rikardo la 1-a (Anglio)|Rikardo la 1-a]], kiu venkis lin en batalo en [[1191]], estis miksaĵo de reciproka respekto kaj de militista rivaleco. Kiam Rikardo estis vundita, Saladino eĉ proponis la servojn de lia persona kuracisto. Ne longe post la foriro de Rikardo, Saladino mortis en [[Damasko]], kie lia tombo nun estas grava turisma allogaĵo.