Giuseppe Verdi: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 95:
===1834 al 1839: Reveno al Busetto===
[[File:Verdi in 1836.jpg|thumb|upright|Verdi en Busetto, ĉirkaŭ la epoko de sia edziĝo, 1836 (desegno de Stefano Barezzi)]]
Carlo Verdi venis al Milano por preni la junan viron reen hejme
[[File:Margherita Barezzi.JPG|left|175px|thumb|Margherita Barezzi,<br>
Reen en Busseto en 1835, la
{{clear}}
==La kariero de Verdi kiel operkomponisto==
===1839 to 1840: Reveno al Milano: ''Oberto'' (unua opero) kaj ''Un giorno di regno''===
Ĉu Rocester fakte iĝis la bazo por Oberto , kiam Verdi kaj Margherita resendita al Milano en februaro 1839 post plenumado de du-kaj-duono jaroj da lia kontrakto en Busseto, estas kondiĉigitaj de iu malkonsento inter akademiuloj. Kiom multe de Rocester restis videbla en Oberto [22] estas diskutita fare de Roger Parker, kiu sugestas ke "en tiu formo-ŝanĝiĝanta tendenco, la opero estis, kompreneble, tre multe de sia tempo."
En liaj rememoroj en la 1879 "Skizo" (citita en Budden), Verdi priskribas kiel li estis invitita por renkonti la Teatro alla Scala impresarion, Bartolomeo Merelli, kiu aŭdis konversacion pri la muziko de la opero inter soprano Giuseppina Strepponi kaj Giorgio Ronconi en kiuj ŝi laŭdis ĝin. Merelli tiam ofertis surŝmiri Oberton en novembro 1839 al kiu ricevis estimindaj 13 kromajn prezentoj. Post ĝia sukceso, Merelli ofertis al Verdi pliaj verkoj. kontrakton
Ankaŭ, ĝi estis dum li laboris pri sia dua opero, Un giorno di regno , tiu Margherita mortis pro encefalito en la aĝo de 26.
Verdi adoris sian edzinon kaj infanojn kaj estis detruita per iliaj mortoj. La opero, Il giorno di regno, komedio, ricevis en septembro 1840, nur kelkajn monatojn post la morto de lia edzino. Ĝi estis fiasko kaj nur donita tiu prezenton. Verdi agnoskis ke la fiasko estis duonflanka pro siaj propraj personaj cirkonstancoj [27] ĉio dum la periodo kondukanta supren al kaj dum ĝia kunmetaĵo. Kontribuanta faktoro estis ke la nuraj kantistoj la Teatro alla Scala impresario havis havebla estis tiuj kunvenitaj por opera seria, Il templario de Otto Nicolai, kaj ili havis neniun sperton kun komedio: "La rolantaro estis kunvenita ĉefe por la prezento de la plej sukcesa novaĵo de la sezono, Il templario , versio de Nicolai de Ivanhoe". [24] Aliaj faktoroj kiuj estis menciitaj inkludu la grandan grandecon de Teatro alla Scala mem (notite fare de kinejo George Martin kiel "tro granda por la peco") kaj plie la sufiĉe malmoderna naturo de la laboro mem, kiu estis skribita en stilo kiu rapide iris for el modo.
Tre frue li estis ema al lirika teatro kaj verkis sian unuan [[opero]]n prezentitan al la ''Scala de Milano'' en [[1839]].
|