Publius Septimius Geta: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 10:
Dum la kampanjo kontraŭ la [[britonoj]] komence de la 3°-a jarcento, la imperia propagando pentris la Severan familion feliĉa, kiu harmonie deĵoris en la dividita povo. Karakalo estis vicreganto de la [[armeo|romia armeo]], Julia Domna rolis kiel fidinda konsilistino kaj Geta funkciis kiel supera gravulo en la administrado kaj burokrataj oficoj. Sed la malsimpatio kaj la rivaleco inter la du fratoj estis trefora el la solviĝo.
 
Kiam Septimo Severo mortis, la 4-an de februaro [[211]] en [[York]], Karakalo kaj Geta estis kune proklamitaj imperiestroj kaj revenis al Romo, <ref>Legendo volus ke Geta estis tiutempe nomumita reĝo de Britonio iniciate de la romiaj legioj en [[York]]; sed britonoj preferis Karakalon. Oni vidu en la ''[[Historia Regum Britanniae]]'', [[Gofredo de Monmouth|Goffredo di Monmouth]].</ref> sed la sekvantan jaron Geta estis murdigita pere de grupo de centestroj de lia frato Karakalo, en kiu partoprenis lia patrino Jiulia Domna.<ref>Kasjo Diono Historia Augusta, ''Vivo de Antonino Karakalo'', II, 4}}.</ref>. Li estis entombigita en tombo starigita de la patro por li en la [[Septimozono]]; sekve onklino [[Julia Mesa]], fratino de [[Julia Domna]], lin enterigis en la [[Kastelo de Sankta Anĝelo|Maŭzoleo de Hadriano]];<ref>Eric R. Varner, ''Mutilation and Transformation: Damnatio Memoriae and Roman Imperial Portraiture'', BRILL, 2004, ISBN 90-04-13577-4, p. p. 168.</ref> ankaŭ establo sur la [[via Appia]], dirita ĝuste [[Tombo de Geta]], estas identigita kun lia maŭzoleo.
 
===''Damnatio memoriae''===