La kontrakto ekvalidis la 27-an de julio, kiam samtempe ĉesis la rajto pri okupado por la kvar aliancanoj en Aŭstrujo kaj ekis la 90 tagojn daŭrantaj tempo, post kiu la lasta neaŭstra soldato forlasu la teritorion (= artikolo 20).
De 1947-49 kunsido de la vicministroj pri eksteraj aferoj de la [[Aliancanoj]] jam estis ellaboradinta kontrakto-skizon. Pro la malboniĝintaj rilatoj inter la libera mondo kaj la komunisma bloko, [[Sovetunio]] postulis sekurigajn garantiojn por eviti la membriĝon de Aŭstrujo al okcidenta defendunio.
Post la morto de [[Stalino]] en 1953, la soveta sinteno mildiĝis kaj oni akceptis proponon de [[Leopold Figl]] (tiam ministro pri eksteraj aferoj) doni daŭran neŭtralecon al Auŝtrujo kaj eligi ĝin tiamaniere el iu ajn okcidenta defendalianco. Post politika deklaro pri ĉiama neutraleco (en la t.n. [[Moskva Memorando]] subskribita fare de Sovetunio kaj de aŭstria delegacio konsistinta el la politikistoj [[Julius Raab]], [[Adolf Schärf]], [[Leopold Figl]] kaj [[Bruno Kreisky]] la 15-an de aprilo 1955) kaj definitiva ellaboro de la teksto, oni [[pintkunveno|pintkunvenis]] la 15-an de majo 1955 en la Kastelo Belvedere en [[Vieno]].
La 26-an de oktobro 1955 (ekde 1965 [[nacia tago]] de la respubliko) la [[Nacia Konsilio (Aŭstrio)|Nacia Konsilio]] deklaris Aŭstrujon por ĉiam neŭtrala.
