Bostona masakro: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
FlaBot (diskuto | kontribuoj)
e robot Adding: da
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
malmajuskligo
Linio 1:
La '''Bostona Masakro''' ([[angla lingvo|angle]]: ''Boston Massacre'') estas la kutima [[Usono|usona]] nomo de evento, kiu okazis lundon, la [[5-a de marto|5-an de marto]] [[1770]] en [[Bostono]], tiam en [[Britio|brita]] kolonio. Tiu evento estis grava en la incito de la [[Usona Revolucio]]. [[John ADAMSAdams]] diris, ke en la nokto de tiu evento estis metita la fundamento de Usono.
 
La afero komenciĝis vespere je la 5-a de marto, kiam juna metilernanto ''Edward Gerrish'' petis britan oficiron, ke tiu pagu fakturon de lia majstro. Supozeble la oficiro rifuzis pagi, ĉar la lernanto iom laŭtiĝis, pro kio alvenis brita posteno, soldato ''White'', kaj batis ''Gerrish''. Tiu foriris kaj revenis kun amikoj, kiuj abunde ĵetis neĝbulojn, glacipecojn kaj rubaĵon al la soldato.
Linio 7:
''Preston'' estis ordoninta, ke liaj uloj ne pafu, kaj supozeble la civiluloj (eĉ sen scii pri tiu ordono) fidis je la armea disciplino kaj ne imagis riskon, kiam ili defiis "pafu, vi malkuraĝuloj". La precizaj cirkonstancoj estas neklaraj, sed kiam la du grupoj kunpuŝiĝis, la soldatoj ja pafis. Tri civiluloj mortis, ok pliaj estis vunditaj, du el ili mortis poste.
 
La ok soldatoj estis akuzitaj antaŭ civila kortumo. Ilia advokato estis [[John ADAMSAdams]]. Ses soldatoj estis absolvitaj, la du, kiuj pruveble pafis, estis kondamnitaj pro hom-mortigo kaj brulmarkitaj ĉe la [[dikfingro]]j. Kapitano ''Preston'' estis absolvita, ĉar ne eblis pruvi, ke li ordonis la pafadon. Supozeble la [[ĵurio]] konsideris la provokadon kaj la tumultan situacion.
 
Kvankam la evento almenaŭ de la brita flanko ne estis planita, [[Samuel ADAMS]] kreis por ĝi la nomon "Bostona Masakro" kaj uzis ĝin por propagandaj celoj por instigi revoluciajn sentojn. Li argumentis, ke gravas ne la nombro de la mortigitoj, sed la fakto, ke ordinaraj amerikaj laboristoj partoprenis en revolucia evento. Ĉe la entombigo de la kvin viktimoj kolektiĝis granda homamaso, laŭ iuj la plej granda ĝistiama sur la kontinento; poste okazis kunveno ĉe la kirko ''Old South Church'', kiu postulis la foriron de la britaj trupoj el la urbo.