Giacomo Bianchini: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
→‎Literaturo: + nekrol
+ verkoj
Linio 16:
Bianchini esperantiĝis en [[1904]] kaj redaktis sian unuan artikolon en friula [[ĵurnalo]] "[[Il Crociato]]" [[5-a de aŭgusto|la 5.an de aŭgusto]] [[1905]]. Li renkontis [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]] en [[1908]] en [[Vieno]].
 
Li reprezentis italajn esperantistojn en la Universalaj Esperanto-kongresoj ([[UK]]). Li aranĝis prelegojn, kursojn de Esperanto por laborantoj, gejunuloj kaj ankaŭ por la migrontoj, opiniante, ke ĉi tiu lingvo povis utili al ili eksterlande. Li verkis artikolojn pri Esperanto por la dioceza semajnaĵo kaj kreis Esperanto-grupon. Novembre de [[1910]] li estis en [[Bolonjo]] kie, kun la konsento de ĉefepiskopo [[Giacomo Della Chiesa]], estonta papo [[Benedikto_la_15-a|Benedikto la 15-a]], li okazigis prelegojn kaj kursojn kun sufiĉe da sukceso. En [[1910]] li estis elektita membro de la tiama Internacia [[Lingva Komitato]] kaj en [[1951]] membro de la [[Akademio de Esperanto]]. En [[1912]] li kunfondis la [[Itala Katedro de Esperanto|Italan Katedron de Esperanto]] kaj sukcesis varbi alian friulanon, [[Antonio Paolet]] de [[San Vito al Tagliamento]], kiu ne multe poste fariĝis la unua itala eldonisto de libroj kaj revuoj en Esperanto. Kune kun li Bianchini fondis en 1913 la italan revuon "L’Esperanto", daŭre eldonata. En oktobro 1913 li partoprenis en [[Romo]] en la kongreso de [[Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista]] ([[IKUE]]), kies ĝenerala sekretario li fariĝis.
 
==Verkoj==
Bianchini verkis en aŭ pri [[Esperanto]]
Bianchini verkis en [[Esperanto]] "[[Hebrea kalendaro]]" ([[1906]]), "[[Malgranda katolika katekismo]]" ([[1937]]), "[[Tutmonda adresaro de katolikaj esperantistoj]]" ([[1914]]).
* 1906: "[[Hebrea kalendaro]]" ([[1906]]).
En [[1912]] li kunfondis la [[Itala Katedro de Esperanto|Italan Katedron de Esperanto]] kaj sukcesis varbi alian friulanon, [[Antonio Paolet]] de [[San Vito al Tagliamento]], kiu ne multe poste fariĝis la unua itala eldonisto de libroj kaj revuoj en Esperanto. Kune kun li Bianchini fondis en 1913 la italan revuon "L’Esperanto", en 1933 daŭre eldonata.
* 1911: Esperanto. Grammatica. Esercizi. 1a eld. 1911, 2a eld. 1913.
* 1914 Tutmonda adresaro de katolikaj esperantistoj ([[1914]]).
* 1937: Malgranda katolika katekismo ([[1937]]).
 
==En Encicklopedio de Esperanto (reordigita) ==
Linio 30 ⟶ 33:
== Literaturo ==
* '''1982''': [[Elio Migliorini|Migliorini, Elio]]. Pionieri dell’Esperanto in Italia [Esperanto-Pioniroj en Italio]. Roma 1982 (en la itala)
* '''1954''': Nekrologo en ''L'Esperanto'' (Italio) 1954, p. 12.
 
== Eksteraj ligiloj ==