Kiel registrite je 13:26, 31 maj. 2006 redakti Narvalo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 46 874 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:20, 31 maj. 2006 redakti malfari 81.183.151.152 (diskuto) Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: Sankta Kinga (1224-1292) el la Arpad-dinastio estis filino de hungara reĝo [[Béla la 4-a de Hungario\|Belo la 4-a]] kaj edzino de [[Boleslavo]] pola reĝo. Li iĝis reĝino en aĝo de 15 kiel edzino de Boleslavo, princo de [[Krakovo]], post kiam oni elektis sian edzon reĝo~~. La reĝa paro ĵurpromesis eternan purecon (netuŝitecon t.n. jozefan geedziĝon), je peto kaj influo de Kinga~~. Kinga tre helpis la riĉiĝon, evoluon de la lando, sian geedziĝan heredon donacis ŝi por la defendo kontraŭ la mongoloj (40.000 [[ormarko]]jn). Post la mongola invado de 1241-42, la reĝino disdonis multajn subvenciojn por la rekonstruado. Ŝi hejmenveturis en 1249 por peti helpon de sia patro por Pollando. Dum sia vizitvojaĝo petis ŝi sian patron en la salminejo doni salblokojn por la poloj. La patro plenumis tiun peton kaj Kinga - por signi la posedaĵon - ĵetis sian orringon en la minsapeon, kiun oni trovis post du jaroj en la pollanda Wielicka, kie oni malfermis la tiean minejon (laŭ la legendo).▼ Kinga konstruigis multajn templojn, klostrojn kaj okupiĝis pri ties ekipaĵoj. El tiuj konstruaĵoj plej gravas la franciska klostro, fondita en [[Stary Sącz]], kiu iĝis kultutra centro de Mez-Eŭropo. Linio 12 ⟶ 10: Ŝi disdonis sian posedon inter la malriĉuloj kaj retiriĝis al monaĥinejo de [[Stary Sącz]], kie oni elektis ŝin [[prioro]]. Lastan parton de sia vivo ŝi dediĉis al preĝado, almozdonado, prizorgo de malsanuloj. Li mortis en 1292, oni beatigis ŝin en 1690, sanktigis en 1999 ([[Johano Paŭlo la 2-a]]). ==legendoj== La reĝa paro ĵurpromesis eternan purecon (netuŝitecon t.n. jozefan geedziĝon), je peto kaj influo de Kinga. ▲Ŝi hejmenveturis (Hungarion) en 1249 por peti helpon de sia patro por Pollando. Dum sia vizitvojaĝo petis ŝi sian patron en la salminejo doni salblokojn por la poloj. La patro plenumis tiun peton kaj Kinga - por signi la posedaĵon - ĵetis sian orringon en la minsapeon, kiun oni trovis post du jaroj en la pollanda ~~Wielicka~~Wieliczka, kie oni malfermis la tiean minejon (laŭ la legendo).

Kunegunda de Pollando: Malsamoj inter versioj