Katolika Eklezio: Malsamoj inter versioj

Kristanismo estis leĝigita en [[313]] sub la [[Edikto de Milano]] de Konstantino<ref name="Davidson341">Davidson, p. 341.</ref> kaj deklarita la ŝtata religio de la Imperio en [[380]]<ref name="Wilken286">Wilken, p. 286.</ref>. Post ĝia leĝigo, kelkaj doktrinaj disputoj kondukis al la alvoko de koncilioj. La doktrinaj formuliĝoj rezultiĝantaj el tiuj koncilioj estis pivotaj en la historio de [[kristanismo]]<ref name="ReferenceB">M'Clintock and Strong's Cyclopedia, Volume 7, page 45a.</ref>. La unuaj sep ekumenaj koncilioj, de la [[Unua koncilio de Niceo]] ([[325]]) ĝis la [[Dua koncilio de Niceo]] ([[787]]), serĉis atingi la ortodoksan konsenton kaj establi unuigitan kristanaron. En 325, la Unua koncilio de Niceo kunvenis en respondo al la pliiĝo de [[Arianismo]], la kredo ke Jesuo ne ekzistis eterne sed estis dia estaĵo kreita kaj tial malpli grava ol dio la Patro. Kun la intenco grupigi la bazajn dogmojn de la kristana kredo en formulo, la koncilio promulgis kredaron, kiu fariĝis la bazo de kio nun estas konata kiel la [[Kredo Nicea]]. Krome, ĝi dividis la eklezion en geografiajn kaj administrajn areojn nomatajn [[diocezo]]j. La [[Koncilio de Romo]] en [[382]] establis la unuan Biblian kanonon kiam ĝi enlistigis la tradiciajn librojn de la malnova kaj nova testamentoj. La [[Koncilio de Efeso]] en [[431]] kaj la [[Koncilio de Kalcedonio]] en [[451]] difinis la rilaton de la dia kaj homa naturoj de Kristo en la disputo kun [[Nestorianismo]] kaj [[MonofizidismoMonofizitismo]]<ref name="ReferenceB"/>.