Eroto (filozofio): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q1361301)
substantivo, ne adjektivo, en la originala teksto
Linio 55:
Sekvis Origenon ankaŭ [[Gregorio de Nyssa]] (331-394). Ĉi tiu utiligis diversajn simbolojn por desegni la Eroton. Iuj el ili estis jam konataj kiel “la alĉiela ŝtuparo” kaj “la flugiloj de la animo”; la novaj koncernantaj ''erotoj'' estis “la ascendo al la monto”, “fajro” kaj “ĉeno de amo”.
 
La aŭtoro de la “Ĉiela hierarkio” kaj de la “Eklezia hierarkio”, [[Pseŭdo-DionizoDionizio la Areopagana|Peŭdo-Dionizo la AreopagaAreopagano]], inspiriĝis ĉe Plotino kaj precipe ĉe [[Proklo]], kiu allasis gravajn spurojn en li. Li sistemigas diversajn ''erotojn'' (amojn) kiuj ĉiuj havas sian fonton el la dia esenco: temas pri la doktrino de la [[emanado]]. Laŭ tiu doktrino tiu kiu amas ne povas restadi ĉe si: Dio mem estas, iamaniere, submetita al tiu leĝo kaj pro tio Li estis puŝita krei ĉiujn estaĵojn kaj direktiĝi al la amata objekto. La Pseŭdo-Dioniza hierarkio konstruiĝas ĉirkaŭ unusola celo: la ''diigo'' de la homo kiu konsistas en la unuiĝo al Dio. Tiu diigo realiĝas per la sekvo de ordo rigide establita: fundamenta regulo estas ke la malsupera ordo ne povas leviĝi al la Dio sen la pero de kuŝanto en apuda supera ordo. Ĉiu ordo estas altirita al la supera ordo el kiu ĝi ''ricevas'' dum ''donas'' al la apuda malsupera. Tiel la homo ascendas ĉiam pli al la adresita ĉielo.
 
== Eroto en la modernaj psikologioj ==