Vilho Setälä: Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:VSetala-medalo.jpg|thumbeta|rightdekstra|200px|Medalo honore al V. Setälä. Skulptisto Heikki Varja, 1979]]

La gepatroj de Setälä estis la ŝtatkonsilanto prof. d-ro E. N. Setälä kaj la verkistino Helmi Krohn. Setälä fariĝis filozofia magistro en 1922 en la fakoj fiziko, kemio kaj matematiko. Li eniris en la servon de [[Eldona Akcia Societo Otava]] en 1922, kaj redaktis i.a. praktikan enciklopedion de hejma tekniko kaj arto, krome verkis manlibron de fotoartisto.

Setälä esperantiĝis en [[1907]] kaj aktive aliĝis la movadon en [[1911]]. Li gvidis multajn kursojn kaj paroladojn. Sekretario de Esperanto-Asocio de Finnlando ([[EAF]]) 1918-22, delegito de [[Universala Esperanto-Asocio]] (UEA) de 1912, en 1934 komitatano. Membro de la [[Akademio de Esperanto]]. Direktoro de Esperanto-Instituto de Finnlando (EIF) de ĝia fondo en [[1920]]. Ĝenerala sekretario de la [[UK 1922|14-a Universala Kongreso de Esperanto]], okazinta en [[1922]]. Depost [[1917]] li iĝis ĉefa gvidanto de la [[Esperanto-movado en Finnlando]]. Prezidanto de [[Esperanto-Asocio de Finnlando]] ekde [[1955]] ĝis [[1965]].

Ĉe la lasta domo de Vilho Setälä en Iirislahti de [[Espoo]] troviĝas la sola strato laŭ nomo Esperanto en [[Finnlando]], Esperantotie (Esperanto-vojo).

Lia Esperanto-finna vortaro de [[1919]] estis reviziite reeldonita en [[1922]] kaj [[1934]] kaj la ĉefa tiuspeca konsultverko de la intermilita periodo kaj ankoraŭ longe post [[1945]]. Lia alidirekta "Plena vortaro Finna-Esperanta" kun laŭdire ĉ. 32000 kapvortoj de [[1923]] daŭre restas pli ampleksa ol la samspeca de [[Joel Vilkki]] de [[1963]] (ĉ. 17000 kapvortoj).

* „Esperanto-Finna Vortaro“, '''1919''', 156, [4] p. (16x 12cm12 cm); 2a rev. eld. 1922, 235 p.; 3a rev. kaj plilarĝigita eld. 1934, 246, [2] p. (16x8 cm);