Gottfried Wilhelm Leibniz: Malsamoj inter versioj

Li okupiĝis ankaŭ pri la ideo de [[internacia lingvo]], tial lia ''La monadologio'', la teorio pri la monadoj, apartenis al la unuaj verkoj esperantigitaj omaĝe al liaj [[interlingvistiko|interlingvistikaj]] konceptoj. En ''La monadologio'' li klarigis, ke ĉio konsistas el sennombraj diversprofundaj konscieroj, kiujn li nomis „monadoj”, la individuaj ecoj, kiuj difinas pasintecon, nunon kaj estontecon. Li opiniis, ke Dio antaŭe ordigis la monadojn tiel ke nia mondo iĝis la plej bona de ĉiuj eblaj mondoj.<ref>{{Citaĵo el la reto |url= http://www.esperanto.be/fel/but/lib/mdem.php|titolo= Monadologio * Demonadologio|alirdato= 2013-07-16|formato= |verko= |lingvo={{eo}} }}</ref>

 

En filozofio, Leibniz elstaris ĉefe pro sia [[optimismo]], t.e. sia konkludo ke la [[Universo]] estas, je limigita senco, la plej bona ebla el kiun [[Dio]] povu estis kreinta, nome ideo kiu estis poste ofte primokita fare de aliaj fakuloj kiaj [[Voltaire]]. Leibniz, kun [[René Descartes]] kaj [[Baruch Spinoza]], estis unu el la tri grandaj defendantoj de [[raciismo]] en la 17a jarcento. La verkaro de Leibniz antaŭis la modernan [[logiko]]n kaj la [[Analiza filozofio|analizan filozofion]], sed lia filozofio ankaŭ rigardas reen al la [[Skolastikismo|skolastika]] tradicio, en kiu la konkludoj estas produktitaj per aplikado de la racio de unuaj principoj aŭ antaŭaj difinoj pli ol per empiria pruvaro.

 

==Vivo==

Li edukiĝis en [[Leipzig|Lepsiko]], [[Jena]] kaj [[Altdorf bei Nürnberg|Altdorf]] (diplomita en [[1666]]). Laborante al [[princo-elektisto|elekto]]-[[ĉefepiskopo de Majenco]] ([[1667]]-[[1676]]), li pasigis kvar jarojn ([[1672]]-[[1676]]) en [[Parizo]] kaj vizitis [[Londono]]n en [[1673]]. Li estis bibliotekisto de la [[duko]] de [[Duklando Brunsvigo|Brunsvigo]] (1676-1716). Li pasigis la lastajn 30 jarojn de sia vivo sub la protekto de [[Brunsvigo]] kiu permesis al li studi matematikon, naturajn sciencojn, historion, filozofion kaj lingvistikon. En tiu periodo li skribis du verkojn : ''Systema Theologicum'', en kiu li pruvis trovi komunajn punktojn inter la [[katolikismo|katolika]] kaj [[protestantismo|protestanta]] teologioj, kaj ''Teodiceo'' (1710), pri la problemo de malbono kaj defendo de optimismo, kiun mokis [[Voltero|Voltaire]] en sia ''Kandido''.

 

== En Esperanto aperis ==