Martín Fierro: Malsamoj inter versioj

'''El Gaucho Martín Fierro''' (la gaŭĉo M.F.) estas [[argentina]] [[Rakonta poezio|rakonta poemo]], verkita en verso de [[José Hernández]] en [[1872]], nome literatura verko konsiderata modelo de la subĝenro [[gaŭĉa literaturo|gaŭĉa]] en [[Argentino]], [[Urugvajo]] kaj [[Suda Rio-Grando]] (sude de Brazilo). Ĉar estas ankaŭ daŭrigo, nome ''[[La vuelta de Martín Fierro]]'' (la reveno), verkita en [[1879]], tiu libro estas konata ankaŭ kiel "La Ida" (la iro). Ambaŭ libroj estis konsiderataj kiel nacia libro de [[Argentino]], sub la grupa titolo "El Martín Fierro". En "La Ida", Martín Fierro estas '''[[gaŭĉo]]''' nome laboristo kiun la socia maljusto igas kontraŭleĝa gaŭĉo.

 

{{citaĵo|Aquí me pongo a cantar,<br /> al compás de la vigüela<br /> que al hombre que lo desvela<br /> una pena extraordinaria,<br /> como la ave solitaria<br /> con el cantar se consuela.

|[[José Hernández]], unua strofo de ''Martín Fierro''.}}

 

Tiu libro aperis precize en centoj da eldonoj kaj estis tradukita al pli ol 70 lingvoj, inter kiuj al [[Esperanto]] kaj al la [[keĉua]].

Julio Mafud, profesoro pri literaturo kaj sociologio, en sia ''Prezento'' al ''Martín Fierro'' tradukita en Esperanton fare de Ernesto Sonnenfeld, faras klaran priskribon kaj de la gauĉo ĝenerale, de la [[ĉefrolulo]] partikulare kaj eĉ de la literatura verko de José Hernández. Kiel ĉefaj trajtoj de la gaŭĉo li elstarigas lia "moviĝemo" en sia "izoleco"; li konas sian medion, nome la specojn de paŝtaĵoj, la vojojn, la ventojn ktp. La [[tranĉilo]] estas lia ĉefa ilo, kaj por manĝi kaj por lukti kaj por labori. La [[gitaro]] estas alia necesa utilo. Nur "escepte li havas familion", dum amikeco estas la nura socia rilato, kiun li agnoskas.<ref>Julio Mafud en ''Prezento'' al [[José Hernández]], ''[[Martín Fierro]]'', J. Régulo, La Laguna, 1965, pp. 19-20.</ref>

 

 

 

== En Esperanto ==

 

==Notoj==

 

== Eksteraj ligiloj ==