Albrecht Kronenberger: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 3:
Li kiel junulo loĝis en la Palatinataj urboj [[Pirmasens]] kaj [[Germersheim]]. Filozofion kaj katolikan teologion li studis en Eichstätt ([[Bavario]]), Frankfurt ([[Heslando]]) kaj [[Speyer]], kie li en 1966 ordiniĝis [[katolikismo|katolika]] [[sacerdoto]]. Post vikari-ofico en [[Frankenthal]] kaj [[Bellheim]], li laboris de 1969 ĝis 2002 kiel gimnazia instruisto (lasta titolo: supera studkonsilisto) pri [[religio]] en [[Neustadt an der Weinstraße]], kie li ankaŭ post sia pensiiĝo vivas.
Mallonge post sia esperantistiĝo fine de la 80-aj jaroj li komencis aktivi per instruado de [[Esperanto]] en sia lernejo kaj per celebrado de esperantlingvaj mesoj kadre de Esperanto-aranĝoj kaj en la katedralo de [[Speyer]] (ĉiun duan monaton ekde aŭtuno 1991). En 1991 li ankaŭ kunfondis la Laborunuiĝon de IKUE en la [[diocezo]] [[Speyer]], kiu ricevis la oficialan agnoskon kaj aprobon de la [[episkopo]] de [[Speyer]]. Li estas membro de [[UEA]], [[GEA]], [[SEL]], Esperanto-Ligo Kurpfalz, Freundeskreis [[Villingen-Schwenningen]], [[AIS]], [[OSIEK]], [[ILEI]], [[IKUE]] kaj [[KELI]].
Albrecht Kronenberger redaktis la 1 472-paĝan libron ADORU kune kun [[Adolf Burkhardt]] kaj [[Bernhard Eichkorn]]. Li kompostis ĉiujn ĝiajn tekstojn kaj muziknotojn sur sia komputilo kaj mem verkis multajn tekstojn kaj kelkajn melodiojn. La tri pro ADORU
La plej disvastiĝinta germanlingva [[eklezio|eklezia]] kantlibro "Gotteslob" mencias Albrecht Kronenberger kiel [[komponisto]]n de Gloro-[[Himno]] (n-ro 455).
|