Mahmudo la 2-a: Malsamoj inter versioj

'''Mahmudo la 2-a''' (naskiĝis la [[20-an de julio]] [[1785]] en [[Konstantinopolo]] hodiaŭ [[Istanbulo]]; mortis la [[1-an de julio]] [[1839]] ankaŭ tie) estis ekde 1808 ĝis 1839 [[sultano]] de la [[Otomana Imperio]]. Li estas konata por siaj militistarreformojmilitistaraj reformoj kaj distingivo de la [[janiĉaroj]]. <ref>http://www.britannica.com/biography/Mahmud-II-Ottoman-sultan</ref>

Mahmudo la 2-a estas la filo de la sultano [[Abdulhamido la 2-a]]. Li sekvis la politikon de liasia kuzo [[Selimo la 3-a]], reformsubtenulo de la militistaro kaj de la eksterlanda politiko. En 1807 ili ambaŭ estis arestitaj perfare de la janiĉaroj sur komando de lia bratofrato [[Mustafa la 4-a]], kiu provis nuligi la reformplanojn. Kiam [[Alemdar Mustafa Paŝo]], [[veziro]] kaj reformsubtenulo kolektigis militistaron kunde 40,000 viroj pro liberigi ilin, Selimo estis mortigita sed Mahmudo postvivis.

EnePost unu jaro Mahmudo montrigis sin kiel la venkistovenkinto. Li mortigis Selimon kaj memnomumis sin kiel sultano kaj Alemdar Mustafa Paŝo kiel [[veziro]].

== ReĝtempoRegotempo ==

Komence de sia reĝtemporegotempo, en 1808 li provis malaktivigi ĉiujn reformmalsubtenulojnkontraŭreformismajn malsubtenulojn, inter ili multaj janiĉaroj. Neatendinte, la janiĉaroj komencis denovan grandan ribelon en kiu la veziro perdis sian vivon. Ĉi tiu atako timigis la sultanon daŭrigi siajn reformojn venonttempe.

Eksterlandpolitike Mahmudo heredis la sekvon de la [[RusoRus-Turkaturka Milito|Ruso-Turkan Militon]] ekde 1806 ĝis 1812 deel siaj antaŭuloj. Rezulte, la otomanoj ceducedis balkanajn areojn kielkiaj [[Bulgario]] kaj [[Besarabio]] en 1812. Almenaŭ helpantehelpate de [[Muhammad Ali (paŝao)]] inter 1811-1818 [[Sauda Arabio|saudaj]] areoj povis estis regajnitaj en la [[OtomanaOtoman-Saudasauda Milito]].

{{Ĉefartikolo|Greka revolucio}}

Pli granda malvenko por Mahmudo estis la [[Greka revolucio|Greka Revolucio]] ekde 1821 ĝis 1829, greka batalo kontraŭ la otomana estreco, orgazinita de la sekreta organizacioorganizo [[Filiki Eteria]]. Kiam Mahmudo denove venigis Muhammad Ali paŝaon en 1825, la otomanoj kaj terenbatis la grekan indepencmovadonsendepencmovadon. Sed kunpro la interveno de aliaj grandpotencoj [[Francio]], [[Anglio]] kaj [[Rusio]] kiuj batalis, la greka revolucio rezultis sukcese por la grekoj. La Greka Revolucio montris denove, ke la eŭopanaj simpatioj apartenas pli al la balkanaj sendependencemuloj ol al la Otomana Imperio.

Impresita de egiptaj armeunuoj Mahmudo provis en 1826 modernigi la otomanan militistaron. La janiĉaroj kontraŭis kaj ribelis denove. Sange Mahmud detruigis ilin sukcese kaj rekuperis novan trupon, la ''Asâkir-i Mansure-i Muhammediye / venkema armioarmeo de [[Mohamedo]]''.<ref>http://biography.yourdictionary.com/mahmud-ii</ref>

La nova armioarmeo kun 35.000 soldatoj estis kontraste de la janiĉaroj tre malforta kaj ne komparebla kun trupoj de la grandpotecoj kaj Egiptio.

Kontraste de siaj antaŭuloj, kiuj memizoligismemizoliĝis malantaŭ la palacmuroj, Mahmudo provis plibonigi la otomanan alvokon en Eŭropo. En 1837 li faris vojaĝon al Eŭropo. Li renkontis la princon [[Aŭgusto el Prusio]] por malfermi otomanan konsulejon en [[Tesaloniko]].

Ekde 1828 nova vestreformo estis deklarita, same kiel nova edukadsistemo laŭ eŭropanajeŭropaj gvidlinioj kaj la unua otomana medicinlernejo estis fondita.