Dumviva salajro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Dumviva salajro''' estas propono de la franca ekonomikisto [[Bernard Friot]]. Liaj ideoj prezentiĝas kiel plua etendiĝo de la konketitaĵooj klasbatalaj implicaj en la reformoj de enpaŝitaj en 1944-1946 en Francio kadre de la registaro (interalie [[Listo_de_francaj_ministroj_pri_sociala_sekureco|Ambroise Croizat]]) estiĝinta post la liberigo de Francio fine de la [[Dua Mondmilito]] : kreado ĝeneralan reĝimon de [[sociala sekureco]], kiu ebligas pagi la tutan san-sektoron, ties investojn, kaj homojn laborantajn en ĝi, la pensiojn de la emeritoj, la [[porinfana kromsalajro|proinfanan kromsalajron]],ĉio per [[kotizo]]j aldonitaj al ĉiu salajro. Tio uzo de [[kotizo]] estas por li funtamento koncepto, kaj rimedo establi socialismon. Same la plifirmigo kaj etendigo de la "Ĝenerala Statuso de la Publikaj Oficoj", kiu garantias al ĉiuj ŝtatfunculoj dumvivan salajron, ligita ne aldifinita laborposteno, nek al difinita kvanto de laboro farita, sed al ties [[kvalifiko]], agnokasta sekve de konkurso. Tiel la laboristoj ne plu estus submetataj al la povo, hazardoj, vundebleco kaj trudoj de la [[labormerkato]].
 
Li proponas etendi tiujn konceptojn, kaj metodoj de financado al ĉiuj laboristoj, kaj fakte ankaŭ al la investoj, kio ebligus fini ĉiun uzon al [[prunto]], kaj la bezono pri (kaj submetiĝo al) ĉiaj bankoj.
 
Ĉiuj homoj en la socio ricevus je sia 18-a jariĝo, same kiel ĝi ricevas voĉrajton, ankaŭ rajton je kvalifiko, kiu, same kiel al ŝtatofisitoj nuntempe, garantius al ĝi dumvivan salajron. Tiu estus financata per plialtigita kvoto de [[sociala kotizo]]. Fakte la tuton de la [[Malneta Enlanda Produkto]] estus forprenita en kotizoj, ĉar alia parto de ĝi irus al kaso por investado. Tiel oni kreus en la lafaktofaktoj socialisman socion.
 
Laŭ Bernard Friot, tio ne estus utopia, ĉar fakte tiuj aferoj jam ekzistas kaj funkcias, temus nur pri etendiĝo de statusoj (la ŝtatoficistoj, la gepatroj kiuj ricevas porinfanaporinfanan kromsalajrokromsalajron, laboristoj salajritajnsalajritaj kaj sendependaj, kaj entreprenonoj, de la sektoro de la sano, kiuj estas malrekte pagataj de la monkompensoj de Socia sekureco, kaj la emeritoj, kiuj ricevas senkondiĉe pensiojn ĝis la morto) kaj financrimedoj (kotizoj).
 
Tio ankaŭ ebligas intalisinstalis ĝin po iome : ekzemple li proponas, kiel transira tuja pasopaŝo
: "ni atribuus por komenci senkondiĉan salajron al la 18-27 jaraĝaj je la unuunua agradogrado de kvalifiko -, po ni diru 1500 eŭroj monate, tio implicos po 125 miliardoj de eŭroj en unu jarocejaro, tio estas 9% de la franca [[MEP]] (Malneta enlanda produkto). oni kreus por ĝin finane nvan kotizon je 9% de la [[aldonita valoro]] de la entreprenoj, tiu irus al [[UNEDIC]], kiu ne plu estus kaso por sendunga monkompenso, sed por salajro, la salajroj de la junuloj ne plu estus verŝita de la entrepernoj de de tiu kaso. Al la entreprenoj, la verŝadon de salajroj por la 18-27jaraĝoj estus antataŭita de la verŝoado de kotizo, same kiel en 1945 por la Sociala Sekureco : 45% du salaire est aujourd’hui cotisé, donc non versé directement de l’employeur au salarié. La temo estas fakte plietendigi logikon jam ekzistantan. Le celo estante, ke fine ĝis 100% de la salajroj estus verŝataj de la kaso de salajroj. Kompreneble tiun kason mastrumos la salajruloj mem, same kiel ili mastrumis la kason de Sociala Sekureco ĝis antaŭ la reformoj de 1967 fare de generalo de Gaulle.
 
Li kreis asocion "Salajrec-reto" kaj abunde prelegas.