Esperanto-movado en Aŭstrio: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Luisgui (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
malmajuskligo |
||
Linio 3:
'''Aŭstrio''' (Ĝis la jaro 1914.) Aŭstrio pro sia multlingveco estis taŭga grundo por int. helpa lingvo. Fakte kelkaj provoj por tia idiomo okazis en la [[19-a jarcento]]. Ankaŭ [[Volapük]] tie ĉi bone prosperis, sed ĝia malsukceso malbone influis la unuajn paŝojn de E. La unua lingvisto en la tempo de [[Johann Martin Schleyer|Schleyer]], kiu favore prijuĝis la problemon de int. lingvo, estis prof. [[Schuchardt]] en [[Graz]].
Estis negermanoj, kiuj unuaj propagandis E-n, precipe ĉeĥoj. La unua grupo fondiĝis en [[Brno|Brünn-Brno]]. La unua E-gazeto, la E-a Revuo estis eldonata de ĉeĥa instruisto [[Theodor Čejka|Čejka]]. Li, kiel granda parto de la loĝantaro de la provinco [[Moravio|Moravujo]], ankaŭ bone komprenis la [[Germana lingvo|germanan lingvon]] kaj tiel aldone aperigis ankaŭ germanajn numerojn de sia gazeto (1902-04). Sed detala lernolibro por germanoj tiam ankoraŭ ne ekzistis. En 1903-06 aperis lernolibroj, verkitaj de [[Jean Borel|Jean Borel]] el franca [[Svislando|Svisujo]], de [[Johan
Schröder, redaktoro de ĉiutaga gazeto, estis la iniciatinto de E-propagando en Wien. Lia ĉefa helpanto estis [[Fred
En somero 1905 okazis la unua UK en Boulogne: el Aŭ. germanlingva ĉeestis nur Schröder kaj Simon; ambaŭ fariĝis anoj de LK. La efiko de la kongreso por germana Aŭ. estis sufiĉe granda, multaj gazetoj raportis, i. a. "Zeit", "Neuigkeits-Weltblatt", "Mährisch-schlesischer Tagesbote" ktp. En "Neue Freie Presse" aperis artikolo de W. Ostwald, kiu multege efikis.
|