Akupunkturo: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
tien, -> tion, |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 16:
Pratempe Ĉinlande, ŝtonaj pikiloj uziĝis (kiuj priskribiĝas en neolitiko antaŭ 8 000–4 000 jaroj), kaj kelkaj troviĝis en la tero. Post tiam, feraj pikiloj naskiĝis, tiam kupraj, tiam arĝentaj. Nuntempe, plejofte feraj pikiloj uziĝas ĉar estas malmultekostaj.<ref>https://www.youtube.com/watch?v=sW7ERIDZLj8</ref>
En la 500 jarcento, pikmasaĝo portiĝis al [[Koreio|Korelando]], [[Japanio|Japlando]] kaj [[Hindujo|Hindlando]]. En la 1300, al [[Vjetnamio|Vjetnamlando]]. En la 1500 al Eŭropo, sed la unua prianta libro ne skribiĝis ĝis la 1600 (de la nederlandano Ten RHYN, 1683)<ref name=":0">»Grundläggande akupunktur« de Christer Carlsson, 2010.</ref>.
En la 1700, la francana religiisto [[Jerome Carden]] venigis pikmasaĝon al Franclando el Ĉinio. La svedana profesoro (de Upsalo Universitato) kaj plantisto Thunberg skribis tre precize pri pikmasaĝo kaj [[mokso]], post ol vojaĝo en ĝenerala Azio (en 1779).<ref name=":0" /> La nederlanda religiisto W. RYNE kaj la germana kuracisto (istante por sveda religiaĵo) Engelbert K. KÄMPFER vojaĝis al [[Irano|Iranlando]] kaj portis el [[Japanio]], sed skribis pri nur stomakoproblemoj kaj ne la tuta afero.
En
Eĉ tiam, la japanoj peris metalan ŝirmilon (tubeton) por ne tropiki la korpon, kaj oni kalkulis la tempon pri resti la pikilon enkorpe per ŝpiroj (1 ĝis 2 laŭ KÄMPFER, kaj ĝis 30 de RHYNE) anstataŭ ol minutoj. Oni tiam elprenis kaj repikis.<ref>[[iarchive:treatiseonacupun00chur|https://archive.org/details/treatiseonacupun00chur]]</ref>
Ekde la 1980-1990 jarcentoj, pikmasaĝistoj peras ferajn, unuuzajn pikilojn (samkiele ol enŝpruĉiloj ĉe hospitalo por eltiri sangon ktp). Nuntempe pikmasaĝo uziĝas tutmonde sed multaj homoj (kiuj ne loĝas Azie) ankoraŭ ne scias ke estas vera kuracaĵo.▼
La francano Sarlandiére estis la unua homo ekuzi elektron kun la pikmasaĝo (en la 1800). Ĉeno ligiĝis al la vitraĵa tenilo de ora aŭ arĝenta pikilo, kaj tiel la elektro travojaĝis. La franca ĉefkonsulo en [[Ŝanhajo]], [[Soulie de Molisn]] publikigis sian disertaĵon pri pikmasaĝo en Parizo, [[1933]], kaj nomigis la diversajn aferojn en la franca (kaj tielfarante, en Eŭropa), ekzemple la nomon »meridian« kiu uziĝas eĉ en la angla kaj sveda.<ref name=":0" />
En la 1970, pikmasaĝo portiĝis al Usono danke al la prezidanto Richard NIXON (kiu vojaĝis al Ĉinlando 1971), ĉar la gazetistoj montris pri kirugiatoj kiuj ne dormis kaj ne sentis doloron dum la kirugio. Tamen multaj usonanoj ne kredis pri la arto ĉar opiniis ĝin kiel »komunisma kaj azia aĵo«.<ref name=":0" />
▲Ekde la 1980-1990
== Referencoj ==
|