Tokato: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
malmajuskligo
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
malmajuskligo
Linio 12:
Kelkaj eldonaĵoj el la 1590-aj jaroj
inkluzivas tokatojn de komponistoj
kiel [[Girolamo DIRUTADiruta]], [[Adriano BANCHIERIBanchieri]],
[[Claudio MERULOMerulo]], [[Andrea Gabrieli|Andrea]] kaj
[[Giovanni GABRIELI]], [[Luzzasco Luzasschi]] kc.
Tio estas klavaraj komponaĵoj, en kiuj unu mano,
Linio 20:
kontraŭ akorda akompano en la alia mano.
Inter la komponistoj laborantaj en Venecio
en tiu tempo estis la juna [[Hans Leo HASSLERHassler]],
kiu studadis kun la du Gabrieli;
li reportis kun si la formon al Germanio.
Linio 27:
post pli ol cent jaroj.
 
La baroka tokato, komence je [[Girolamo FRESCOBALDIFrescobaldi]],
estas pli sekciigita kaj pliigita je longeco,
ekstremeco kaj virtuozeco, kompare kun sia renesanca aspekto,
Linio 38:
 
Aliaj barokaj komponistoj de tokatoj en la periodo antaŭ Bach
inkluzivas [[Michelangelo ROSSIRossi]], [[Johann Jakob FROBERGERFroberger]],
[[Jan Pieterszoon Sweelinck]], [[Alessandro Scarlatti]],
kaj [[Dietrich BUXTEHUDEBuxtehude]].
 
La tokatoj de Bach okupas lokon inter
Linio 55:
Preter la baroka periodo
tokatoj troviĝas malpli ofte;
tiel [[Robert BROWNINGBrowning]] uzis la motivon
de tokato de [[Baldassare GALUPPIGaluppi]]
por elvoki pensojn de homa pasemeco (vidu ligilon).
Estas tamen kelkaj notindaj ekzemploj:
[[Robert SCHUMANNSchumann]] kaj Prokofiev ambaŭ
verkis tokaton por [[piano]] sola,
kaj same faris [[Maurice RAVELRavel]] kiel parton
de ''[[Le Tombeau de Couperin]]''.
La tokata formo estis tre grava
Linio 73:
La plej famaj ekzemploj estas
la fermaj movimentoj de la ''Simfonio n-ro 5''
de [[Charles-Marie WIDORWidor]]
kaj la Finalo de la ''Simfonio n-ro 1''
de [[Louis VIERNEVierne]].
 
==Eksteraj ligiloj==