Satirikono: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
[[
[[
'''''Satirikono''''' estas [[Latina lingvo|latinlingva]] verko de fikcio supozeble verkita de [[Petronio|Gajo Petronio]], kvankam la manuskripta tradicio identigas la aŭtoron kiel iu Titus Petronius. La Satirikono estas ekzemplo de Menipa [[satiro]], kiu estas tre diferenca el la formala versa satiro de [[Juvenalo]] aŭ [[Horacio]]. La verko enhavas mikson de prozo kaj verso (ofte konata kiel ''prosimetro''); seriozaj kaj komikaj elementoj; kaj erotaj kaj dekadencaj fragmentoj. Same kiel ĉe la ''Metamorfozoj'' (nomata ankaŭ ''La Ora Azeno'') de [[Apuleo]], klasikaj fakuloj ofte priskribas ĝin kiel "'''Romia novelo'''", sen subkompreni necese kontinuecon kun la [[romano|moderna literatura formo]].<ref>Harrison (1999). Nonetheless, Moore (101–3) enkadrigas ĝin kun modernaj romanoj kiaj la verko de Joyce nome ''Ulysses'' kaj tiu de Pynchon nome ''Gravity's Rainbow''.</ref>
== Enhavo ==
La survivintaj partoj de la teksto detalas la misaventurojn de la rakontanto, Encolpius, kaj de lia amanto, bela deksesjarulo servisto nome Giton. Tra la tuta romano, Encolpius suferas malfacilaĵojn reteni la fidelon de sia amanto ĉar li estas konstante alllogata de aliuloj. La amiko de Encolpius nome Ascyltus (kiu ŝajne estis en rilato kun Encolpius) estas alia ĉefa rolulo.
Ĝi estas unu el du plej etendaj atestoj en Roma romanaro (el kiuj la nura alia estas la ''Metamorfozoj'' de Apuleo, kiu montras gravajn diferencojn laŭ stilo kaj enhavo). ''Satirikono'' estas konsiderata ankaŭ kiel utila montro por la rekonstruado pri kiel vivis malaltaj tavoloj aŭ klasoj dum la komenco de la [[Romia Imperio]].
== Ĉefaj roluloj ==
* Encolpius. La rakontanto kaj ĉefa rolulo.
Linio 17:
* Trimalchio. Tre vulgara kaj riĉa liberigito.
* Eumolpus. Aĝa, malriĉigita kaj lasciva poeto el la riĉuloj kiujn supozeble oni
* Lichas. Malamiko de Encolpius.
Linio 29:
* Chrysis. Servisto de Circe, ankaŭ enamiĝinta el Encolpius.
== Notoj ==
{{reflist|33em}}
== Referencoj ==
* Branham, R Bracht kaj Kinney, Daniel (1997) ''Introduction'' to [[Petronius]]' ''Satyrica'' [http://books.google.com/books?id=XrNEns3_yd0C&pg=PR13 pp.xiii-xxvi]
* {{cite book |author=S. J. Harrison |authorlink= |coauthors= |editor=S. J. Harrison (ed.) |others= |title=Oxford Readings in the Roman Novel |year=1999 |publisher=Oxford University Press |location=Oxford |isbn=0-19-872173-0 |pages=xi–xxxix |chapter=Twentieth-Century Scholarship on the Roman Novel |chapterurl=https://web.archive.org/web/20060523000649/http://users.ox.ac.uk/~sjh/documents/orrnintro.DOC Arkivita ĉe [[Internet Archive]] per [[Wayback Machine]]}}
* S. J. Harrison, Simon Hornblower kaj Antony Spawforth, The Oxford Classical Dictionary, Petronius Arbiter, 3a eldono, revizita, 2003, Oxford University Press, Oxford, isbn = 0-19-860641-9 paĝoj 1149–1150.
* Moore, Steven. ''The Novel, an Alternative History: Beginnings to 1600''. Continuum, 2010.
== Plia legado ==
* G. L. Schmeling – J. H. Stuckey, A Bibliography of Petronius, Leiden 1977 (= Mnemosyne Supplements 39).
* G. Vannini, Petronius 1975–2005: bilancio critico e nuove proposte, Göttingen 2007 (= Lustrum 49).
* T. Ragno, Il teatro nel racconto. Studi sulla fabula scenica della matrona di Efeso, Bari: Palomar, 2009 (570 pp.) [ISBN 9788876002588]
== Eksteraj ligiloj ==
* ''Satyricon'' (Latina teksto) [http://www.thelatinlibrary.com/petronius.html] (angla traduko) [http://www.igibud.com/petron/satyr/satyr.html]
* ''The Widow of Ephesus (Satyricon 110.6–113.4): A Grammatical Commentary'' de John Porter, University of Saskatchewan, kun kadroj [http://homepage.usask.ca/~jrp638/widow/widowframes/main.html] and without frames [http://homepage.usask.ca/~jrp638/widow/widow.html]
| |||