Akotango: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Nova paĝo kun 'eta|||La vulkanoj Akotango (maldekstre) kaj Kapurata (dekstre). '''Akotango''' aŭ '''Acotango''' estas la centra kaj plej alta...' |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 2:
'''Akotango''' aŭ '''Acotango''' estas la centra kaj plej alta el la grupo de [[stratovulkano]]j sur la landlimo inter [[Bolivio]] kaj [[Ĉilio]]. Ĝi estas 6 052 m alta. La grupo estas konata kiel [[Kimsaĉata]] kaj konsistas el tri montoj: Akotango, [[Umurata]] (5 730 m) norde kaj [[Kapurata]] (5 990 m) sude.
{{redaktata}}
La grupo kuŝas laŭlonge de nord-suda liniigo. La Akotango estas tre eroziita, sed lafofluaĵo en ties norda flanko estas morfologie juna, sugeste ke Akotango estis aktiva en la [[Holoceno]].<ref>"Acotango Volcano" and Volcano Discovery http://www.volcanodiscovery.com/acotango.html</ref> Lasta esplorado sugestis ke la lafofluaĵo povas esti el [[Plejstoceno]].<ref name="GVP"> "Acotango". [[Tutmonda Vulkanisma Programo]]. [[Smithsonian Institution]]. [http://volcano.si.edu/volcano.cfm?vn=355813] Alirita la 21an de Januaro 2017.</ref> Glacia aktiveco eksponis partojn de la interna vulkano, kiu estis hidroterme ŝanĝita.<ref name="WattsRibes2014">{{cite journal|last1=Watts|first1=Robert B.|last2=Clavero Ribes|first2=Jorge|last3=Sparks|first3=R. Stephen J.|title=Origen y emplazamiento del Domo Tinto, volcán Guallatiri, Norte de Chile.|journal= Andean Geology |date=30a de Septembro 2014|volume=41|issue=3|doi=10.5027/andgeoV41n3-a04|url=http://www.scielo.cl/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0718-71062014000300004|accessdate=26a de Aprilo 2016|publisher= SciELO|issn=0718-7106}}</ref> Glaciaj [[moreno]]j kuŝas je altitudo de 4 200 m sed nuna glaciĉapo troviĝas nur pasinte 6 000 m de altitudo.<ref name="Ochsenius1986">{{cite journal|last1=Ochsenius|first1=Claudio|title=La Glaciación Puna durante el Wisconsin, Desglaciación y Máximo Lacustre en la Transición Wisconsin-Holoceno y Refugios de Megafauna Postglaciales en la Puna y Desierto de Atacama|journal=Revista de Geografía Norte Grande|date=1986|volume=13|page=36|url=http://revistanortegrande.cl/archivos/13/03_13_1986.pdf|accessdate=10a de Aprilo 2016|language=es}}</ref>
==Referencoj==
<references/>
| |||
