Johannes Sapidus: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 17:
En la [[Sorbono|Universitato de Parizo]] li havis kiel kunulon Beatus Rhenanus (1485-1547), kiu prezentis al li la amikon [[Michael Hummelberger]] (1487-1527), kun kiu li havis longedaŭran amikecon. Li ankaŭ estis profesoro de Thomas Platter la Maljuna (1499-1582). Revenante al Selestato, li estis nomumita rektoro de la gramatika lernejo, sukcedante al [[Hieronymus Gebwiler]] (1473-1545), kiu estis rezignaciinta en 1509, por plenumi la klopodojn pri la reformacio en [[Strasburgo]].
Aŭguste de 1514, [[Erasmo de Roterdamo]] vizitis la urbon Selestato, kie li estis varme akceptita de la urba magistratanoj kaj ankaŭ de la humanistoj. Inter ili troviĝis la direktoron de la fama latina lernejo, Johano Sapido, kiu nepre akompanis lin al lia nova destino [[Bazelo]]. Rezulte de ĉi-amikeco, Erasmo ĉiam laŭdis la
Sub la gvidado de Sapidus, la latina lernejo ekfloris, altirante gelernantojn, ne nur al [[Alzaco]], sed ankaŭ el [[Svisio]] kaj [[Loreno]]. Ĉirkaŭ 1517 la lernejo kalkulis proksimume naŭcento gelernantojn. Li emfazadis la latinan skribadon surbaze de la klasikaj tekstoj kaj enkondukis la grekan en la instruplanoj. Tamen, lia ligiĝo al la reformaj ideoj metis lin en konflikto kun [[Jakob Wimpfeling]] (1450-1528), kiu minacis lin denunci lin al Inkvizicio. En 1526, li interŝanĝis la Latinan Lernejon je [[Strasburgo]] por daŭrigi sian karieron kiel edukisto. Ĉe lia alveno al la urbo, li ricevis la administradon de la lernejo, kiu estis organizita ene de dominikana monaĥejo.
| |||