Tajdo: Malsamoj inter versioj

En [[Francujo]], la amplekso de la tajdo rilatanta al ties mezvaloro estas taksata per tajdokoeficiento, esprimata el centonoj, en la valorgamo inter 20 ĝis 120. Tiu koeficiento estas difinita de la ''Service hydrographique et océanographique de la Marine'' (SHOM) (Hidrografia kaj oceanografia servo de la [[Mararmeo]])<ref>[http://www.shom.fr/les-activites/activites-scientifiques/maree-et-courants/marees/coefficient-de-maree/ «'' Coefficient de marée''» (Tajdokoeficiento)], sur ''www.shom.fr'' (alirdato la 21-a de marto 2015, tago de elstara sizigia tajdo).</ref>, ĝi indikas la forton de la tajdo variantan de 20 ĝis 120; la meznombra koeficiento estas 70 (komparu kun la ĉisupra MMN).

La altaj tajdoj okazas kiam la Luno kaj la Suno lokiĝas aŭ en [[konjunkcio (astronomio)|kunjunkcio]] aŭ en [[opozicio (astronomio)|opozicio]] (kun ekstrema kazo de '''sizigia tajdo''', el la astronomia termino [[sizigio (astronomio)|sizigio]]) rilatante al la Tero (situo de [[plenluno]] aŭ [[novluno]]): iliaj altiraj gravitoj adicias. Tiu fenomeno klarigaspligrandiĝas kialdum la tagoj de la plej altaj tajdoj ("''ekvinoksaj tajdoj''") okazas dum la tagoj, kiuj tuj sekvas la [[ekvinokso]]j (21-a de marto kaj 21-a de septembro) pro la fakto, ke la Tero estas ĉe malgranda akso de sia [[elipso|elipsa]] trajektorio ĉirkaŭ la Suno, kie minimumas la distanco al la Suno kaj maksimumas la altirfortoj, kun la ekstrema kazo de '''sizigia tajdo''' (el la astronomia termino [[sizigio (astronomio)|sizigio]]).

Inverse, la malaltaj tajdoj okazas kiam la Luno estas orta (90°) al la akso Suno-Tero ([[lunduono]]) (kun la ekstrema kazo de '''morta tajdo'''). Sekvas, ke la plej malaltaj tajdoj ("''solsticaj tajdoj''") okazas ĉirkaŭ la [[solstico|solsticaj]] tagoj (21-a de junio kaj 21-a de decembro).