Mary Lou Williams: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 53:
Komence de la 1950-aj jaroj ŝi vidis sin devigata, vojaĝi kiel akompanisto de [[Mildred Bailey]] pro financa malabundeco.<ref>Ŝi ricevis por la plej multaj el siaj komponaĵoj neniujn [[tantiemo]]jn; krome ŝi perdis monon je juĝejaj konfrontadoj pri la aŭtoreco de kelkaj pecoj. Komparu Dahl, p. 218 sekva.</ref> En 1952 ŝi koncertis kun [[Kenny Clarke]] kaj [[Oscar Pettiford]] en la klubejo ''Downbeat''. En la sama jaro ŝi faris mallongan koncertvojaĝon al Anglujo, kiu fariĝis iom longa tempo en Eŭropo. Ŝi muzikis plurfoje en la koncertejoj [[Royal Albert Hall]] kaj [[Royal Festival Hall]]; en 1953 ŝi gastkoncertis en Nederlando kaj Skandinavujo, akompanis kantistinon [[Sarah Vaughan]] kaj ekloĝis en [[Parizo]], kie ŝi surdiskigis i.a. por diskeldonejo [[Vogue Records]] kun [[Don Byas]] (''Don Carlos Meets Mary Lou'' kaj la soloalbumo ''In Paris''). Ankaŭ en Germanujo kaj Svisujo ŝi prezentis – novembron de 1954 en [[Baden-Baden]] kun la orkestro de [[Kurt Edelhagen]]. En 1954 okazis en Parizo diversaj renkontiĝoj kun usonaj, sed ankaŭ kun eŭropaj muzikistoj en la sonregistrejo. Iomete strange altrudiĝas du titoloj kun la brita kantistino [[Beryl Bryden]];<ref>„Something of an acquired taste“, jen [[Richard Cook|Cook]], [[Brian Morton|Morton]] ''[[The Penguin Guide to Jazz|The Penguin Guide to Jazz Recordings]].'' Penguin, Londono 2006 (8-a eldono), ISBN 0-14-102327-9</ref> Pli esencon havis la solo- („I Made You Love Paris“) kaj triopo-registraĵoj, i.a. kun [[Jean-Louis Viale]] kaj jaron antaŭe kun [[Don Byas]].
Post kiam ŝi dum festo en Londono post la informo, ke ŝi nuntempe ne bone fartas, ricevis de gasto la [[psalmo 91|psalmon 91]] kiel legaĵo, ŝi ricevis en Francujo inviton de [[Gérard Pochonet]], pasigi duonan jaron en la vilao de ties avo kaj ripozi tie: „Mi restis ses monatojn kaj mi dormis kaj manĝis, legis la psalmojn kaj preĝis.“<ref>Whitney Balliett: ''American Musicians II: Seventy-One Portraits in Jazz'', Univ. Press of Mississippi, 2006, ISBN 1-57806-834-7, [http://books.google.com/books?id=aDbbGIyPCOEC&pg=PA103&dq=Mary+Lou+Williams&hl=de&cd=9#v=onepage&q=Mary%20Lou%20Williams&f=false GoogleBooks]</ref> Jam en Parizo kaj pli intense post sia reveno je Usono en 1954, kie ŝi komence havis nur malmultajn prezenteblecojn, Williams sin turnis al la kristana religio. Ŝi predikis en 1955 por la ''abisenaj baptistoj'' sur la stratoj de
Krom tio ŝi aktivis komunutile kaj fondis en 1958 la fondaĵon ''Bel Canto'', kiu helpu muzikistojn, solvi iliajn drogoproblemojn, la plago de multaj muzikistoj el la bibopmedio de la 1940-aj jaroj. Dek elcentojn el siaj muzikaj enspezoj ŝi transdonis al la projekto, por kiu ŝi ankaŭ tenis brokantejon en Harlemo. Pro financa malsukceso ŝi tamen devis rezigni sian ''Bel Canto Foundation'' en 1968.
| |||