Aŭgusteno de Hipono: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 63:
Manikeaj amikoj prezentis lin al la prefekto de la urbo Romo, Simmaĥo, kiu veturante tra Kartago estis alvokita al la imperia kortego en [[Milano]]n<ref name="celife" /> por havigi retorikan profesoron. Aŭgusteno ricevis la laborpostenon kaj iris norden por ekhavi sian postenon en Milanon fine de la 384. Estante nur tridek-jaraĝa, li ricevis la plej videblan akademian postenon en la Latina mondo en tempo kiam tiaj postenoj donis tujan aliron al politikaj karieroj.
 
Kvankam Aŭgusteno montris iome da fervoro por Manikeismo, li neniam iĝis inicito aŭ "elektitpelektito", sed nur "auditor" (aŭskultanto), nome la plej malalta nivelo en la hierarkio de la sekto.<ref name = "celife" /> Ankoraŭ en Kartago je seniluziiga kunsido kun la Manikea Episkopo, nome Faŭsto de Milevo, ŝlosila reprezentanto de la Manikea teologio, startis ĉe Aŭgusteno la skeptikismo rilate al la Manikeismo.<ref name="celife" /> Jam en Romo, laŭ informoj li foriris el Manikeismo, aliĝante al la [[filozofia skeptikismo|skeptikismo]] de la movado de la [[Akademio de Platono|Nova Akademio]]. Pro sia edukado, Aŭgusteno havis grandan retorikan atingaron kaj li estis tre konanta de la filozofioj malantaŭ multaj kredoj.<ref>(Kishlansky, 142{{cite book| last1=Kishlansky| first1=Mark| last2=Geary| first2=Patrick| last3=O'Brien| first3=Patricia| title=Civilization in the West| date=2010| publisher=Pearson Education Inc.| location=New Jersey| pages=142–143| edition=Volume 1: to 1715| ref=Augustine of Hippo}}</ref> En Milano, la religieco de lia patrino, la propraj studoj de Aŭgusteno en [[Novplatonismo]], kaj lia amiko [[Simpliciano]] pelis lin al kristanismon.<ref name="EA" /> Dekomence Aŭgusteno ne estis tre forte influita de kristanismo kaj de ties ideologioj, sed post veni en kontakto kun [[Ambrozio de Milano]], Aŭgusteno retasksigis lin mem kaj ŝanĝis porĉiame.
 
Kiel Aŭgusteno, Ambrozio estis majstro de retoriko, sed pli aĝa kaj pli esperta.<ref name = "BeDuhn2009">{{cite book | first = Jason David | last = BeDuhn | title = Augustine's Manichaean Dilemma: Conversion and Apostasy, 373–388 C.E. | url=https://books.google.com/books?id=mEmZaq1Gg3wC&pg=PA163 | accessdate = 17a de Junio 2011 | date =28a de Oktobro 2009| publisher=University of Pennsylvania Press |isbn=978-0-8122-4210-2|page= 163}}</ref> Aŭgusteno estis tre multe influata de Ambrozio, eĉ pli ol de sia propra patrino kaj de aliaj kiujn li admiris. Aŭgusteno alvenis en Milanon kaj estis tutorita de Ambrozio. En siaj ''Konfesoj'', Aŭgusteno asertas, "Tiu homo de Dio ricevis min kiel farus patro, kaj bonvenigis mian alvenon kiel farus bona episkopo."<ref name="Augustine: Account of His Own Conversion">{{cite web| last1=Outler| first1=Albert| title="Medieval Sourcebook." Internet History Sourcebooks Project| url=http://www.fordham.edu/halsall/source/aug-conv.asp| website=Fordham University, Medieval Sourcebook| publisher= Fordham University |accessdate=30a de Oktobro 2014}}</ref>
Linio 69:
Tuj, ties rilato kreskiĝis, kaj Aŭgusteno verkis, "Kaj mi ekamis lin, kompreneble, ne dekomence kiel instruisto de la vero, kion mi jam tute malesperis trovi en la eklezio — sed kiel amika homo."<ref name="Augustine: Account of His Own Conversion"/> Aŭgusteno vizitis Ambrozion por vidi ĉu tiu estas unu el la plej grandaj parolantoj kaj retorikistoj en la mondo. Pli interesata en liaj parolaj kapabloj ol en la temo de la parolado, Aŭgusteno tuj malkovris ke Ambrozio estas spektakla oratoro. Eventuale, Aŭgusteno diris ke li estas spirite konsukita al la fido de kristanismo.<ref name="Augustine: Account of His Own Conversion"/>
 
La patrino de Aŭgusteno estis sekvanta lin al Milano kaj aranĝis edziĝon por li. Kvankam Aŭgusteno akceptis tiun geedzecon, por kiu li devis abandoni sian kromvirinon, kaj li multe suferis pro la perdo de sia amantino. Li verkis, "Estinte forigita mia amantino el mia flanko kiel malhelpo por mia geedzeco, mia koro, kiu estis ligita al ŝi, estis tordita, kaj vundita, kaj sangelverŝa." Aŭgusteno konfesis ke li ne estis amanto de geedzo same kiel multe sklavo de volupto, kaj tiele li serĉis alian kromvirinon ĉar li devis atendi du jarojn ĝis lia fianĉino venos en sufiĉa jura aĝo. Tamen, lia emocia vundo ne estis kuracita, eĉ komencis malboniĝi.<ref>Aŭgusteno de Hipono, ''[[Konfesoj]]'', 6:15</ref>
 
Estas pruvo ke Aŭgusteno povus konsideri tiun iaman rilaton kiel ekvivalento al geedzeco.<ref>{{cite journal| last = Burrus | first=Virginia| year=2011| title="Fleeing the Uxorious Kingdom": Augustine's Queer Theology of Marriage | journal =Journal of Early Christian Studies| publisher=[[Johns Hopkins University Press]] |volume=19| issue=1| pages = 1–20| doi=10.1353/earl.2011.0002}}</ref> En siaj ''[[Konfesoj]]'', li akceptis ke tiu esperto eventuale produktis malpliiĝantan sensivecon al doloro. Aŭgusteno eventuale rompis sian engaĝigon al sia dekunu-jaraĝa fianĉino, sed neniam renovigis sian rilaton kun ajna el liaj konkubinoj. Alipio de Tagaste kondukis Aŭgustenon for el la geedzeco, dirante ke ili ne povis vivi kunvivon en la amo de saĝeco se li edziĝis. Aŭgusteno rigarids reen jarojn poste al la vivo ĉe [[Cassago Brianza|Cassiciacum]], nome vilao ekster Milano kie li ariĝis kun siaj sekvantoj, kaj priskribis ĝin kiel ''Christianae vitae otium'' – kristana vivo de plezuro.<ref name="Ferguson208">Ferguson, Everett (1999) ''Christianity in Relation to Jews, Greeks, and Romans'', Taylor & Francis, p. 208, {{ISBN|0-8153-3069-3}}.</ref>
 
===Kristana konverto kaj pastreco===