Purlanda budhismo: Malsamoj inter versioj

En la "Sutro de Senfina Vivo", la [[Sidarto Gotamo|Budho]] komencas per tio, ke li priskribas al sia helpanto [[Anando]] antaŭan vivon de la budho Amitabo. Li diras, ke en antaŭa vivo, Amitabo estis reĝo, kiu forlasis sian reĝon kaj fariĝis monaĥa bodisatvo nomita Darmakaro ("Tenejo de Darmo").<ref name=Inagaki-xvi>Inagaki, Hisao. ''The Three Pure Land Sutras.'' 2003. p. xvi</ref> Helpata de la budho Lokeŝvararaĝo ("Suverena Mondo-reĝo"), nekalkuleblaj budho-landoj tra la dek direktoj riveliĝis al li.<ref name=Inagaki-xvi/> Meditinte dum kvin eonoj kiel bodisatvo, li faris grandan serion de votoj por savi ĉiujn [[sentemaj estuloj|sentemajnsentpovajn estulojnestaĵojn]], kaj pro sia grandega merito, kreis la mondon de Sukavatio ("Pleja Feliĉo").<ref name=Inagaki-xvi/><ref name="autogenerated1">[http://buddhistfaith.tripod.com/purelandscriptures/id2.html Larger Sutra of Immeasurable Life: Part 1]</ref> Ĉi tiun landon de Sukavatio oni pli poste nomis la Puran Landon (ĉine 淨土) en la ĉina lingvo.

Nuntempaj Purlandaj tradicioj kredas, ke Amitabo instruas la [[Darmo]]n en sia budhejo (Sanskrite ''buddhakṣetra''), aŭ "pura lando" (ĉine 净土, ''Jìngtǔ''), regiono, kiu oferas ripozon ekster [[karmo|karma]] migrado. La pura lando de Amitabo, Sukavati, estas priskribita en la ''Pli Longa Sukhāvatīvyūha-Sutro'' kiel lando de beleco supera al ĉiuj aliaj mondoj. Oni diras, ke tie loĝas multaj dioj, viroj, floroj, fruktoj, kaj ke la lando ornamiĝis per dezirdonaj arboj sur kiuj raraj birdoj ripozas.<ref>{{cite book | last1 = Birmingham Museum of Art | authorlink1 = Birmingham Museum of Art | title = Birmingham Museum of Art: Guide to the Collection | publisher = GILES | year = 2010 | location = London, UK | pages = 30–31 | url = http://www.birminghammuseumstore.org/gutoco.html | accessdate = 2011-07-08 | isbn = 978-1-904832-77-5}}</ref> Laŭ Purlandaj tradicioj, naskiĝo en la Pura Lando estas ofte komprenita kiel egala al [[Nirvano]]. Enirinte la Puran Landon, Amitabo kaj multaj bodisatvoj tiam instruas la adepton ĝis plena kaj kompleta vekiĝo efektiviĝas. Tiu adepto poste kapablas reveni iam ajn kiel bodisatvo al iu ajn el la [[ses mondoj|ses mondoj de estado]] por helpi al ĉiuj sentemajsentpovaj estulojestaĵoj en [[sansaro]], aŭ por resti la tutan daŭron, atingi [[budheco]]n, kaj post tio gvidi estulojnestaĵojn al la bordo de libereco.''

La lasta parto de la korpo malvarmiĝi estas la verto (fontanelo). Laŭ budhista instruado, estulojestaĵoj kiuj eniras la Puran Landon eliras la korpon tra la [[fontanelo]] ĉe la supro de la krano. Tial, ĉi tiu parto de la korpo restas varma pli longe ol la resto de la korpo. La ''Versoj pri la Strukturo de la Ok Konscioj'' (八識規矩補註),<ref>[[Tajŝoa Tripitaka]] no 1865</ref> diras: "al sanktulejo la lasta korpa varmo en la verto, al [[devao|devaejo]] en la okuloj, al homejo en la koro, al [[pretao|pretaejo]] en la ventro, al animalejo en la patelo, al inferejo en la plando." Vidu ankaŭ: ''[[pobao]]''.