En 1938, Boeing komencis disvolviĝon de nova longdistanca bombaviadilo por peto de Usonaj Armeaj Aerkorpusoj, kiu poste iĝos [[Usona aerarmeo]]. Tiu plano rezultis bombaviadilon [[Boeing B-17]], tamen Boeing daŭrigis disvolviĝon sub la nomo ''Superbomber'' (Supera bombaviadilo).
Por eviti malamikajn ĉasaviadilojn kaj flugi en alta alteco pli 11km, la Usonaj Aerkorpusoj petis flugan kapablonkapablecon de bombaviadilo en alta alteco. Boeing kunlaboris kun Garett AiResearch,<ref group = "noto">Poste, Garett AiResearch estis aneksita en Honeywell, kiu nuntempe fama por elektraelektronika navigada sistemo en modernaj aviadiloj.</ref> kreis premiĝan sistemon de fuzelaĝo. Danke al tiumoderna premiĝa sistemo, B-29 povis flugi en 31,850ft (9,710m). La japanaj ĉasaviadiloj ne ebligis interkeptiinterkapti tiujn bombaviadilojnB-29 pro la foresto de fluga kapablokapableco en alta alteco. Por granda transporta kapablo de bomboj, B-29 uzisbombigis porJapanio bombadojkun debruligaj Japoniobombadoj, kiel Bombado de Tokio (1945) kaj aliaj urboj. Sub la komando de usona generalo, Curtis LeMay, Strategiaj destruktitaj detrubombadoj de B-29 serioze damaĝis militproduktadon de Japanio.
Post la militodua mondmilito, Boeing disoviĝisdisvoviĝis C-97 Stratofreighter kaj Boeing 377 Stratocruiser en bazosurbaze de B-29. [[Pan Am]] operaciis Boeing 377 Stratocruiser estisinter 1945 kaj 1961. B-29 ankaŭ uzitapartoprenis en [[PanKoreia Ammilito]], intersed 1945pro kajla 1961apero de kontraŭula ĉasaviadilo [[MiG-15]] poste retirigis el bombadoperaciado.
