Ribelo en GDR en 1953: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Pensulo93 movis paĝon Popola insurekcio de 1953 (GDR) al Popolribelo de 1953 |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
== Fono ==
[[File:Bundesarchiv Bild 175-14676, Leipzig, Reichsgericht, russischer Panzer.jpg|thumb|Sovetia tanko en Leipzig atakante liberecemajn germanojn en ilia propra lando]]
La aranĝoj de la registaro de [[GDR]] por ''konstrui la socialismon laŭ [[Sovetunio|sovetia]] modelo'' kreskigis ekde somero 1953 la malkontenton ene de la enloĝantaro. Produktado de konsumartikoloj ne kreskis pro koncentriĝo por evoluigo de la peza industrio. Post la morto de [[Josif Stalin]] la [[5-an de marto]] [[1953]], la gvidantoj de [[Socialista Unueca Partio de Germanio|SED]] ricevis ordonon fare de [[Moskvo]] promesi novan, pli liberalan kurson al civitanoj la [[9-an de junio]].
Linio 10 ⟶ 11:
La unue ekskluzive ekonomiaj postuloj (malpli da laboro kaj plimalkarigo de vivkondiĉoj) iĝis baldaŭ politikaj, nome: demisio de la ministroj kaj liberaj balotadoj. Estiĝis strikaj komitatoj kaj en pluraj urboj sturme prenitis partioficejoj. Policanoj senarmiligitis kaj politikaj arestitoj malliberigitis. La soveta urbokomandanto proklamis la danĝerstaton por Eosta Berlino, en la sekvinta tago por tuta GDR.
Kun
[[Walter Ulbricht]], la unua sekretario de SED, uzis la ribelon por plifortigi la propran pozicion kaj randenmeti eblajn konkurenculojn. En [[Okcidenta Berlino]], La Charlottenburga Ŝoseo antaŭ [[Brandenburga Pordego]] alinomiĝis ''La Strato de 17-an de Junio'' en 1953 por honori tiun okazon. En FRG, La 17-an de junio iĝis nacia festotago ĝis 1990. Post la [[Germana reunuiĝo]], [[Tago de la germana unueco]] sanĝis el [[17-an de junio]] al [[3-an de oktobro]] kiel festotago de la Reunuiĝita Germanio.
|