Piramo kaj Tisbe: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
[[Dosiero:Piramo kaj Tisbe, oleo-sur-tosa pentraĵo de Antoni Landorio, 1652-1690.jpg|250×250px|eta|Piramo kaj Tisbe, oleo-sur-tosa pentraĵo de Antoni Landorio, 1652-1690.]]
'''Piramo kaj Tisbe''' (Greke: ''Πύραμος καὶ Θίσβη'') estas duo da fuŝ-destinaj legendaj amantoj el du kverelaj familioj babiloniaj, devenantaj el la
Ilia historio, devenanta el Orienta inspiracio, troviĝas vere inter mito kaj literaturo.
Ĉi tiu fabelo estis unue menciita
Estos [[Ovidio]] kiu en ''La Kvara Metamorfozo'' el la [[Metamorfozoj]] rakontos ilian legendon.
En sia teatraĵeto [[William George Adams|W. Adams]] nomis ilin ''Piramo kaj Tisbeo''. La mitologia historio de la babiloniaj geamantoj igis bazo por fama [[Ŝekspiro|ŝekspira]] teatraĵo ''[[Romeo kaj Julieta]]''.
==Rakont-intrigo==
Piramo kaj Tisbe estis du babiloniaj gejunuloj kiuj loĝis dum la reĝineco de Semiramis. Ili loĝis en du kunlimaj loĝejoj, kaj amis sin reciproke malgraŭ ilia gepatra malpermeseco, streĉita pro la rivaleco el la du familioj.
[[
[[Dosiero:Hans Baldung 023.jpg|eta|220px|[[Hans Baldung]] Grien, ''Piramo kaj Tizba'', ĉ. 1530-1531]]
Ili komunikis sin per ekvidojn, mansignojn aŭ grimacojn, ĝis ili malkovris breĉon en la muro kiu separis iliajn hejmojn. Nur voĉo trapasis tia mallarĝa breĉo kaj la dolĉaj am-mesaĝoj kaj flustroj trapasis ree la fando. Tiel, ili kapablis paroli, enamiĝi al la alia, desiri sin reciproke ĉiu sekundo pli intense. Ĝis nokton; kiam ili determinis ke la venonta noktiĝo, kiam jam ĉio kuŝis silente, ili forkurus neviditaj kaj renkontis apud la monumento de Nino, subŝirme de blankberujo, kiu tie staris, apud la fonto.
Linio 35:
Aliaj aŭtoroj el la malfrua Antikveco ( Elstaras '''Nono''', poetisto, kiu verkis greke) rakontis version iom malsimila al tiu, el Ovidio. Ili lokigas la scenaron en Cilicio, kaj montras kiel Tisbe memmortigas sin unua, malkovrinte ke ŝi gravediĝis (pro timo kontraŭ ŝiaj gepatroj), kaj sekve al tio, Piramo agas same; do la gejunuloj metamorfoziĝas tiam: Piramo iĝas rivero; kaj Tisbe iĝas fonto.
Fakte, rivero nomiĝita Piramo trafluas Cilicion.
La intrigo de Piramo kaj Tisbe aperas dufoje en Ŝekspiro. La ĉefintrigo el Romeo kaj Julieta (1595) estis elprenita, ĉu el la Latina rakonto el Ovidio el la Metamorfozoj, ĉu el la tradukaĵo de tiu verko farita de Goldingen, en 1567. Kaj, ankaŭ aperas en la komedio ''La revo el somera nokto'' (Akto V, sceno I), rolita de duopo da kamparanoj.
[[Kategorio:Romia mitologio]]
| |||