Kolosa ordo: Malsamoj inter versioj

Tiu dispono aperis timide dum la 15-a jarcento, kaj disvolviĝis je la alveno de la renesanco. La unua ekzemplo de kolosa ordo estis ideita de [[Filippo Brunelleschi]] ĉirkaŭ 1440 por la fasado de la Palaco de la [[Gelfoj kaj Gibelinoj|Gelfoj]], en Florenco, kaj tiu estis nefinita. Unua ekzemplo de tiu stilo aperis el 1472 ĉe la baziliko de Sankta Andreo de Mantovo, dezajnita de [[Leone Battista Alberti|Alberti]]. De la dezajnoj fare de [[Rafaelo]] por sia propra palaco en Romo sur insulo ŝajne ĉiuj fasadoj devis havi kolosan ordon de pilieroj kiuj estus starigitaj almenaŭ du etaĝojn ĝis la kompleta alto de la ĉefa etaĝo ''piano nobile''. Ŝajne li faris tion en la du jaroj antaŭ sia morto en 1520, kio lasis en nur projekto la [[edifico]]n.<ref> Roger Jones kaj Nicholas Penny, Raphael, pp 224-226, Yale, 1983, ISBN 0-300-03061-4</ref>​ Ĝi estis disvolvigita de [[Mikelanĝelo]] en la palaco de la Konservistoj de la monteto Kapitolino en Romo (1564-1568), kie li kombinis gigantajn [[pilastro]]jn de [[korinta ordo]] kun malgrandaj [[joniajonika ordo|joniajjonikaj kolonoj]] kiuj enkadrigis la fenestrojn de la supra etaĝo kaj flankigis la [[aperturo (arkitekturo)|aperturojn]] de la teretaĝo.