Kiel registrite je 20:02, 19 jan. 2018 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 636 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 20:40, 19 jan. 2018 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 636 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 23: La simetrio ludas gravan rolon ĉar ĝi havigas la impreson ke la persono kreskiĝis sane, sen videblaj defektoj. Kelkaj esploristoj estis sugestintaj ke novnaskaj trajtoj estas esence allogaj. La juneco ĝenerale estas asocia kun la belo. ~~{{redaktata}}~~ Estas pruvoj kiuj faras travidi belan vizaĝon en la infana disvolviĝo, kaj ke la reguloj por la allogo estas similaj en diferencaj kulturoj. El promedio, la simetría y el dimorfismo sexual para determinar la belleza pueden tener una base evolutiva. Los [[metaanálisis]] de la investigación empírica indican que las tres características producen atracción tanto en caras masculinas como en femeninas y a través de diferentes culturas. El atractivo facial puede ser una adaptación para la opción de compañero, posiblemente porque la simetría y la ausencia de defectos señalan aspectos importantes de la calidad física del compañero, como la salud. Es probable que estas preferencias sean simplemente instintos. Estas pruvoj kiuj faras travidi belan vizaĝon en la infana disvolviĝo, kaj ke la reguloj por la allogo estas similaj en diferencaj kulturoj. La proporcio, la simetrio kaj la [[seksa dimorfismo]] por determini la belon povas havi bazon evolucia. La metaanalizoj de la empiria esplorado indikas ke la tri karakteroj produktas allogon kaj en viraj kaj en inaj vizaĝoj tra diferencaj kulturoj. La vizaĝa allogkapablo povas esti adaptaĵo por la rilatoj kun kunuloj, eble ĉar la simetrio kaj la manko de defektoj indikas gravajn aspektojn de la fizika kvalito de la kunulo, ekzemple la [[sano]]. Estas probable ke tiuj preferoj estas simple instinktoj. Los artistas griegos y romanos también tenían el estándar de belleza masculina en la civilización occidental. El romano ideal fue definido como un jefe alto, musculado, de piernas largas, con un pecho lleno de pelo grueso, una alta y amplia frente -un signo de inteligencia-, grandes ojos, una nariz fuerte y perfil perfecto, boca pequeña, y una mandíbula poderosa. Esta combinación de factores produciría una mirada impresionante de hermosa masculinidad. Con las excepciones notables del peso corporal y los estilos de moda, las normas de belleza han sido bastante constantes en el tiempo y el lugar. Ankaŭ la grekaj kaj romiaj artistoj havius la normigon de vira belo en la okcidenta civilizo. La romia idealo estis difinita kiel alta, muskolhava estro, de longaj kruroj, kun brusto plena de hirta hararo, alta kaj ampleksa frunto -signo de inteligenteco-, grandaj okuloj, forta nazo kaj perfekta profilo, malgranda buŝo, kaj pova [[makzelo]]. Tiu kombino de faktoroj estus produktinta rigardon impresan de bela vireco. Kun la elstaraj esceptoj de la korpa pezo kaj la stiloj de [[modo]], la normigoj pri belo estis sufiĉe konstantaj en tempoj kaj lokoj. En el chino antiguo se escribe un signo que significa "hermoso", pero hoy se combina con otros dos signos que significan "grande" y "oveja". Posiblemente, la oveja grande era representativa de belleza. En la antikva [[ĉina]] oni skribis signon kiu signifas "belo", sed nuntempe oni kombinas ĝin kun aliaj du signoj kiuj signifas "granda" kaj "ŝafo". Eble granda ŝafo estis reprezenta de belo. La [[cultura maya]] consideraba que tener [[estrabismo]] era bello, y para conseguirlo, las madres ponían jarras delante de los niños para que crecieran con este defecto; el concepto de belleza puede variar entre culturas. La [[majaoj]] konsideris ke havi [[strabismo]]n estas belo, kaj por atingi ĝin, la patrinoj metis kruĉojn plenaj je akvo antaŭ la infanoj por ke ili kreskiĝu havante tiun defekton; la koncepto de belo povas varii inter kulturoj. == Filozofio ==

Belo: Malsamoj inter versioj